Οι άνθρωποι του Marketing λατρεύουν τις τα νούμερα και τις ορολογίες. Για παράδειγμα ξέρουν πως διαφημίζοντας ότι το τάδε καθαριστικό έχει “διπλάσιο αμμωνιαζόλ” ή “τη δύναμη του ενεργού οξυγόνου” είναι αρκετό για να αυξήσουν τις πωλήσεις τους – κι ας μην σημαίνουν τίποτα αυτά για την ποιότητα του προϊόντος. Όμως, σε ένα απορρυπαντικό η αγοραστική απόφαση είναι της τάξης των 3-4 ευρώ. Όταν θέλουμε να επενδύσουμε εκατοντάδες ευρώ σε μια συσκευή υψηλής τεχνολογίας, το να κάνουμε την αγορά βασισμένοι σε παραπλανητικά νούμερα και ορολογίες μπορεί να οδηγήσει σε πολύ μεγαλύτερη απογοήτευση. Στο σημερινό άρθρο θα δούμε 7 τρόπους με τους οποίους οι κατασκευαστές – και οι αντίστοιχοι υπεύθυνοι marketing – ωραιοποιούν την αλήθεια, πάντοτε εις βάρος μας.
Προτάσεις συνεργασίας
Τα νέα άρθρα του PCsteps
Γίνε VIP μέλος στο PCSteps
Η συσκευή έχει μικρότερη διαθέσιμη χωρητικότητα
Ας πούμε πως αγοράζετε το Samsung Galaxy S4 16GB. Αυτό που θα περιμένατε θα ήταν η αποθηκευτική του δυνατότητα να ήταν 16GB, ή έστω και λίγο χαμηλότερη.
Αυτό που ΔΕΝ θα περιμένατε είναι πως θα είχατε μόνο 8GB διαθέσιμου αποθηκευτικού χώρου.
Τεχνικά, η Samsung δεν λέει ψέματα. Το Galaxy S4 έχει όντως 16GB σε επίπεδο υλικού. Όμως, το λειτουργικό σύστημα και οι προεγκατεστημένες εφαρμογές καταλαμβάνουν ήδη μεγάλο μέρος του διαθέσιμου χώρου, από την πρώτη στιγμή που θα βγάλουμε τη συσκευή από το κουτί.
Προφανώς αυτό δεν συμβαίνει μόνο με τη Samsung. Το Surface RT της Microsoft των 32GB έχει διαθέσιμο χώρο 15GB, ενώ το μοντέλο Surface RT των 64GB αφήνει ελεύθερα για τους χρήστες 28GB.
Αντίστοιχα το iPad 3 των 64GB έχει 57GB διαθέσιμα.
Ενώ λοιπόν θα έπρεπε οι συσκευές αυτές να διαφημίζονται σαν Surface Pro 28GB και iPad 3 57GB, ο καταναλωτής βλέπει και τα δύο σαν να έχουν 64GB, και τα θεωρεί ισότιμα όσον αφορά τη χωρητικότητα…
Ο σκληρός δίσκος έχει λιγότερα GB
Εντάξει, στις παραπάνω συσκευές, είπαμε πως πιάνουν χώρο τα προγράμματα και το λειτουργικό σύστημα.
Όμως σε ένα σκληρό δίσκο καινούριο, του κουτιού και χωρίς τίποτα εγκατεστημένο, γιατί εκεί που διαφημίζει πχ 1 Terabyte, στην πραγματικότητα έχει μόνο 931 Gigabytes?
Το πρόβλημα είναι πως αλλιώς μετράνε τη χωρητικότητα οι κατασκευαστές, και αλλιώς την μετράνε τα Windows και τα άλλα λειτουργικά συστήματα. Πρακτικά, εκεί που οι κατασκευαστές μετράνε Gigabytes, το λειτουργικό μετράει “Gigibytes”.
Το αποτέλεσμα είναι τελικά να μπερδεύονται οι τελικοί καταναλωτές. Δεν έχει σημασία αν το δίκιο το έχουν οι κατασκευαστές ή τα λειτουργικά. Σε τελική ανάλυση, ο δίσκος που λέει στο κουτί 1 Terabyte, διαθέσιμα θα έχει πάντοτε μόνο τα 931 Gigabytes.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά, δείτε το άρθρο μας Που πήγαν τα χαμένα Gigabytes?! Γιατί ο σκληρός δίσκος χωράει λιγότερα δεδομένα απ' όσα λέει?!
Retina, Reality Engine, και άλλες ανούσιες ονομασίες
Δείτε τις προδιαγραφές οποιασδήποτε συσκευής με οθόνη (ιδιαίτερα των Smartphones) και θα ανακαλύψετε ένα θησαυρό λέξεων που δεν θα βρείτε σε κανένα λεξικό: Η Sony έχει τα “TruBlack” και “X-Reality Picture engine”, η Toshiba έχει το “TruBrite”, η Nokia έχει το ClearBlack” και το “PureMotion HD+”, η Apple έχει τις οθόνες “Retina”, και η λίστα δεν τελειώνει.
Το πρόβλημα είναι όταν αυτές οι τεχνολογίες, που αναφέρονται σαν τα ασύγκριτα πλεονεκτήματα της κάθε συσκευής – “Μόνο το iPhone έχει οθόνη Retina” – στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ονομασίες που έχει κατοχυρώσει ένας μόνο κατασκευαστής.
Για παράδειγμα, όταν λέει η Apple πως μόνο οι συσκευές της έχουν οθόνη Retina, αυτό συμβαίνει γιατί έχει κατοχυρώσει την επωνυμία Retina, και κανένας άλλος κατασκευαστής δεν μπορεί να τη χρησιμοποιήσει – όχι χωρίς να τον σοδομίσουν 5.000 δικηγόροι της Apple.
Υπάρχουν βέβαια στην αγορά συσκευές με οθόνες μεγαλύτερης ανάλυσης και υψηλότερης πυκνότητας Pixel από τις οθόνες της Apple. Όμως ένα Apple funboy θα πει “Μα, δεν είναι Retina”…
Οι συσκευές “Wi-Fi Ready” δεν έχουν Wi-Fi
Υπάρχουν ορισμένες συσκευές, όπως τηλεοράσεις και Blu-Ray players, οι οποίες διαφημίζουν πως είναι Wi-Fi Ready. Θα υπέθετε κανείς πως αυτό σημαίνει πως είναι έτοιμες να συνδεθούν στο οικιακό μας δίκτυο Wi-Fi. Αυτός ο “κανείς” θα υπέθετε λάθος.
Το Wi-Fi Ready σημαίνει πως θα πρέπει ο αγοραστής να πληρώσει επιπλέον για το ειδικό εξάρτημα που θα συνδέσει στη συσκευή για να μπορέσει να συνδεθεί σε ένα δίκτυο Wi-Fi. Πρακτικά, η συσκευή έχει μια θύρα USB, η οποία μπορεί να δεχτεί μια κεραία Wi-Fi – αλλά μόνο ένα υπερτιμημένο μοντέλο από τον ίδιο κατασκευαστή, όχι όποια να ‘ναι.
Θα ήταν σαν να έλεγε κανείς πως “το φαγητό είναι έτοιμο στο φούρνο” και να εννοούσε πως ο φούρνος μπορεί να δεχτεί το φαγητό, αρκεί πρώτα να αγοράσεις τα υλικά και να το ετοιμάσεις.
Τα monitor δεν διαφημίζουν την πραγματική τους διάσταση
Αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα τις ημέρες των οθονών τύπου CRT. Ο κατασκευαστής, όταν έλεγε πως ένα monitor είναι πχ 17 ιντσών, μετρούσε μαζί και ένα μέρος που ήταν κρυμμένο πίσω από το μεγάλο πλαστικό πλαίσιο γύρω από την οθόνη. Μια οθόνη 17 ιντσών μπορεί να είχε πραγματική διάσταση 16,1 ίντσες ή και μικρότερη.
Ευτυχώς, οι κατασκευαστές LCD έχουν σταματήσει σε γενικές γραμμές αυτή την τακτική. Ακόμα όμως υπάρχουν κάποια λίγα μοντέλα στα οποία δίπλα από τις ίντσες που διαφημίζονται, αναγράφει κάποιες λιγότερες ίντσες σαν “viewable size” ή “display area”.
Τα ακριβά ψηφιακά καλώδια δεν αξίζουν τίποτα
Όλοι έχουμε έναν φίλο που είναι παθιασμένος με τα συστήματα ήχου. Οι ενισχυτές που έχει (ή ονειρεύεται να αποκτήσει) κοστίζουν περισσότερο από το αμάξι μας, τα ηχεία αν δεν έχουν τιμή με πέντε ψηφία είναι για πέταμα κλπ.
Αν θέλετε να τσαντίσετε το συγκεκριμένο φίλο σας, σε ανύποπτη στιγμή πείτε του “Τι τα θέλεις τα ακριβά καλώδια? Αφού μπορείς να βρεις με πενήντα λεπτά το μέτρο”. Και ετοιμαστείτε μετά για ένα λογύδριο 6,5 ωρών σχετικά με το πώς τα σωστά καλώδια βελτιώνουν την ποιότητα, ενώ τα λάθος μπορούν να καταστρέψουν τον ήχο ενός συστήματος εκατομμυρίων.
Η αλήθεια είναι πως στα αναλογικά καλώδια (όπως πχ των ηχείων) παίζει ρόλο η ποιότητά τους, και κατ' επέκταση η τιμή τους (μέχρι ενός ορίου, πάντα).
Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν ισχύει στα ψηφιακά καλώδια, πχ σε ένα καλώδιο HDMI.
Βλέπετε, τα ψηφιακά καλώδια είτε μεταφέρουν πληροφορία (1, στο δυαδικό σύστημα) είτε δεν μεταφέρουν (0). Δεν υπάρχει καλύτερης και χειρότερης ποιότητας “1”, πόσο μάλλον για το 0. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα καλώδιο των 2,5 ευρώ κυριολεκτικά να μην μειονεκτεί πουθενά σε σχέση με ένα καλώδιο των 250 ευρώ ή με το παρακάτω καλώδιο…
…που κοστίζει $10.199,75 τα 12 μέτρα.
Για περισσότερες πληροφορίες για την απάτη των ακριβών ψηφιακών καλωδίων, δείτε αυτό μας το άρθρο: HDMI: Τι διαφορά έχουν τα καλώδια των €2,5 από των €250?
