Γιατί τα Ανεπιθύμητα Εmail Ονομάζονται Spam?

Όλοι λαμβάνουμε ανεπιθύμητα μηνύματα στο inbox μας, συχνά δεκάδες ή και εκατοντάδες email καθημερινά. Τα μηνύματα αυτά τα ξέρουμε όλοι ως “Spam”. Όμως το Spam είναι μια μάρκα επεξεργασμένου κρέατος, αντίστοιχη με τη Zwan που έχουμε στην Ελλάδα. Πώς και γιατί κατέληξε να είναι το όνομα για ανεπιθύμητα διαφημιστικά email?

Η ιστορία του (κυριολεκτικού) Spam

Το Spam ως τρόφιμο δημιουργήθηκε από την Αμερικάνική εταιρεία Hormel Foods Corporation και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1937.

Πρόκειται για μια σειρά προϊόντων προ-ψημένου κρέατος σε κονσέρβα, που περιλαμβάνουν χοιρινή ωμοπλάτη, ζαμπόν, αλάτι, νερό, τροποποιημένο άμυλο πατάτας, ζάχαρη, και νιτρικό νάτριο ως συντηρητικό.

Παρ' ότι θεωρείται γενικά ως ένα τρόφιμο χαμηλής διατροφικής αξίας – περιέχει διπλάσιο λίπος σε σχέση με πρωτεΐνη – έγινε εξαιρετικά δημοφιλές μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, γιατί ήταν οικονομικό και δεν χρειαζόταν ψυγείο για να διατηρηθεί μέχρι να ανοιχθεί. Επίσης μπορεί να φαγωθεί ψημένο αλλά και κρύο.

Στη δεκαετία του '70 ήταν πλέον τόσο γνωστό, που πολλοί καταναλωτές χρησιμοποιούσαν το όνομα Spam για όλα τα αντίστοιχα επεξεργασμένα κρέατα σε κονσέρβα, με τον ίδιο τρόπο που λέμε τα ταχύπλοα Cris Craft και τα οχήματα 4×4 Jeep.

Το sketch των Monty Python

Στα τέλη του 1970, στο 25ο επεισόδιο της εκπομπής Monty Python's Flying Circus, προβλήθηκε για πρώτη φορά το παρακάτω sketch, που είχε σαν θέμα του το Spam.

Στα 3,5 λεπτά που διαρκεί περίπου το βίντεο, η λέξη spam επαναλαμβάνεται πάνω από 100 φορές.

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, αυτό το βίντεο ήταν η αφορμή, δύο δεκαετίες αργότερα, να ξεκινήσει να χρησιμοποιείται η λέξη για τα ανεπιθύμητα μηνύματα και email.

Η πρώτη χρήση στο Internet

Σύμφωνα με την έρευνα του Brad Templeton, ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες τοποθετούν την πρώτη χρήση του Spam στο Bitnet's Relay, μια πρώιμη μορφή chat από την οποία πήρε αργότερα το όνομά του το IRC (Internet Relay Chat).

Με βάση αυτές τις αναφορές, οι χρήστες συνήθιζαν να γράφουν απανωτά το τραγούδι των Monty Python για το Spam, με σκοπό να ενοχλήσουν τους άλλους χρήστες.

Αργότερα η χρήση του spam εντοπίστηκε σε άλλα συστήματα επικοινωνίας, όπως τα δίκτυα BSS με υπολογιστές TRS-80. Χρησιμοποιείτο επίσης και στα MUD (Multi User Dungeons), τα οποία αποτελούν πρόγονο των MMORPG όπως το World of Warcraft, με τα γραφικά της εποχής, φυσικά.

Ενώ υπήρχαν κάποια κρούσματα αποστολής ανεπιθύμητων μηνυμάτων από το 1978 και μετά, κανείς ακόμα δεν τα είχε αποκαλέσει spam.

1993 – το πρώτο ανεπιθύμητο μήνυμα που ονομάστηκε spam

Στις 31 Μαρτίου, 1993, ο Richard Depew πειραματιζόταν με το πρόγραμμα ARMM που θα επέτρεπε στους Moderators του USENET να ελέγξουν μηνύματα των χρηστών μετά τη δημοσίευσή τους.

Το ARMM όμως είχε κάποιο bug, και ο Depew κατέληξε να δημοσιεύσει άθελά του 200 μηνύματα στη σειρά στο news.admin.policy, το newsgroup όπου οι συμμετέχοντες συζητούσαν τη λειτουργία του δικτύου. Αυτό είναι ένα από τα μηνύματα.

Την ίδια ημέρα που στάλθηκαν αυτά τα μηνύματα, o χρήστης Joel Furr ήταν ο πρώτος που χαρακτήρισε τη δημοσίευση ως spam.

Ο ίδιος ο Depew δήλωσε πως έστειλε spam από λάθος, χρησιμοποιώντας και ο ίδιος την ορολογία για τα μηνύματα που έστειλε.

Εντούτοις, το γεγονός πως τα μηνύματα αυτά στάλθηκαν από λάθος τα διαφοροποιεί από το πραγματικό spam.

1994 – Τα πρώτα εσκεμμένα ενοχλητικά μηνύματα

Στις 18 Ιανουαρίου του 1994, ο Clarence Thomas, που ήταν sysadmin στο πανεπιστήμιο Andrews, έστειλε ένα θρησκευτικού περιεχομένου μήνυμα σε όλα τα χιλιάδες newsgroups του USENET, με τίτλο Global Alert For All: Jesus is Coming Soon.

Οι χρήστες του USENET έβλεπαν παντού αυτό το μήνυμα, και μάλιστα σε newsgroups που δεν είχανε μεγάλη επισκεψιμότητα, φαινόταν ως η δημοσίευση της ημέρας.

Σύντομα αργότερα, τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, στάλθηκε η πρώτη απάτη που ονομάστηκε spam.

Δύο δικηγόροι από το Phoenix της Arizona, ο Laurence Canter και η Martha Siegel, προσέλαβαν ένα προγραμματιστή για να γράψει ένα απλό σκριπτάκι για να δημοσιεύσει μια διαφήμισή τους σε όλα τα newsgroups του USENET.

Η διαφήμιση αυτή ήταν μια απάτη σχετικά με μια δήθεν λοταρία για την απόκτηση Πράσινης Κάρτας στις ΗΠΑ.

Μάλιστα, οι Canter και Siegel ήταν υπερήφανοι για το κατόρθωμά τους, και αυτό προκάλεσε μεγάλη οργή ανάμεσα στους χρήστες του USENET.

Ήταν τέτοια η αντίδραση, που ο ISP των δικηγόρων υπερφορτώθηκε από τα μηνύματα, δημιουργώντας προβλήματα σε πολλούς χρήστες.

Η είδηση για το spam έφτασε στις εφημερίδες, και οι Canter και Siegel ανακοίνωσαν πως θα δημιουργούσαν μια εταιρεία για αυτού του είδους το marketing.

Επίσης έγραψαν και δημοσίευσαν ένα βιβλίο με τίτλο “How to Make a Fortune on the Information Superhighway : Everyone's Guerrilla Guide to Marketing on the Internet and Other On-Line Services” (Πώς να κάνετε μια περιουσία στην υπερλεωφόρο της πληροφορίας: Ο αντάρτικος οδηγός για τον καθένα σχετικά με το Marketing στο Internet και τις άλλες Online υπηρεσίες). Το βιβλίο αυτό πήγε άπατο.

Από εκεί και ύστερα, το spam συνέβαλλε σημαντικά στην παρακμή του USENET, ενώ άρχισε σταδιακά να εξαπλώνεται και στο email, όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

Μάλιστα, ήδη από τότε υπήρχαν προγράμματα τα οποία έβρισκαν δημοσιευμένες διευθύνσεις email στο USENET και τις έβαζαν σε λίστες για να στέλνουν άχρηστα μηνύματα.

Θα υπάρξει ποτέ λύση στο spam?

Όσο προηγμένα φίλτρα και αν εφαρμόζονται από τους παρόχους email, κάποια μηνύματα πάντα θα ξεφεύγουν, και κάποια αθώα μηνύματα θα χαρακτηρίζονται ως ανεπιθύμητα.

Ένας τρόπος να γλιτώσουμε από το spam είναι να χρησιμοποιούμε προσωρινές διευθύνσεις email όταν ανοίγουμε λογαριασμούς ή δημοσιεύουμε στο Internet.

Σε επόμενο οδηγό θα δούμε και πώς μπορούμε να κάνουμε οργανωμένη αναφορά σε μηνύματα spam, μέσα από σχετικές υπηρεσίες του διαδικτύου.

Αν έχετε κάποια καλή ιδέα για την αποφυγή των spam, γράψτε μας στα σχόλια.