Αξίζουν Τα Ακριβότερα PC parts στην Ελλάδα?

Όλες οι αγορές, εκτός από τις budget λύσεις τους, έχουν και τις high-end προτάσεις για τους καταναλωτές με βαθιές τσέπες. Με άλλα λόγια, προϊόντα που είναι κατά πολύ ακριβότερα από το μέσο όρο, και υπόσχονται πως θα έχουν μακράν την καλύτερη απόδοση. Όμως, πόσο ανάλογη είναι η τιμή με την απόδοση στην αγορά των υπολογιστών? Ας δούμε εκτενώς τα ακριβότερα PC parts στην Ελλάδα.

• 
  
  

Τι σημαίνει High-End και ποια είναι η αξία του

Κάθε κατηγορία προϊόντος έχει κάποιες αναμενόμενες τιμές. Ένα μηχανάκι των 1.200 ευρώ είναι οικονομικό, ένα κινητό των 1.200 ευρώ είναι πανάκριβο. Ένα αυτοκίνητο των €16.500 είναι λογικό, όχι όμως και μια τηλεόραση στην ίδια τιμή.

Όταν αναφερόμαστε στο high end, σε οποιοδήποτε τομέα προϊόντων, αναφερόμαστε σε αυτές τις πανάκριβες προτάσεις, που για πολλούς από εμάς είναι απλά απλησίαστες.

Στον τομέα της τεχνολογίας, όμως, το high end έχει ιδιαίτερη αξία. Σε αυτά τα προϊόντα εμφανίζονται οι νεότερες και πιο πρωτοποριακές τεχνολογίες, οι οποίες λίγα χρόνια αργότερα θα μετακυλήσουν και στα οικονομικότερα μοντέλα, για όλους.

Όποιος όμως δεν θέλει να περιμένει, και θεωρεί σημαντικό να έχει ό,τι πιο τεχνολογικά προηγμένο εδώ και τώρα, θα πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Ταυτόχρονα, βέβαια, είναι σημαντικό να τονίσουμε πως η αύξηση στην τιμή δεν είναι πρακτικά ποτέ ανάλογη με την αύξηση στην απόδοση. Από κάποιο όριο τιμής και πάνω, πληρώνουμε πολύ περισσότερα χρήματα για μικρή αύξηση στην απόδοση.

Κανείς δεν περιμένει πως μια Ferrari των 300.000 ευρώ θα είναι δέκα φορές πιο γρήγορη ή θα έχει δέκα φορές καλύτερη επιτάχυνση από μια Alfa Romeo των 30.000 ευρώ. Το ίδιο ισχύει και για μια κάρτα γραφικών των 3.000 ευρώ έναντι ενός μοντέλου των 300ων ευρώ.

Σε αυτό τον οδηγό θα δούμε τα ακριβότερα PC parts που υπάρχουν αυτή την στιγμή στην Ελληνική αγορά, και θα εξετάσουμε ποια είναι η διαφορά στην απόδοση που έχουν σε σχέση με τις πιο φυσιολογικές προτάσεις της αγοράς.

Ακριβότερος Επεξεργαστής…

…για οικιακή χρήση

Μέχρι και πριν τον Μάιο του 2017, η αφρόκρεμα των επεξεργαστών για οικιακή χρήση ήταν κάποιοι πανάκριβοι Intel Core i7 Extreme Edition, που ακόμα και σήμερα έχουν τιμή που δεν πέφτει κάτω από τα τέσσερα ψηφία.

Από τον Μάιο και μετά όμως, η Intel έδωσε στην αγορά τη νέα σειρά κορυφαίων επεξεργαστών, την Core i9.

Βέβαια, η τιμή αυτή δεν είναι δίχως αντίκρυσμα. Όταν οι ακριβότεροι i7 έχουν δέκα φυσικούς πυρήνες και 20 threads, ο i9 έρχεται με 18 φυσικούς πυρήνες (36 threads).

Αυτό δεν κάνει φυσικά την τιμή συμφέρουσα με κανένα τρόπο, αλλά για όποιον χρειάζεται αυτή την επεξεργαστική ισχύ και δεν θέλει να πάει στην πλατφόρμα των Xeon, αυτό είναι ό,τι καλύτερο έχει να προτείνει η Intel.

Αξίζει τα χρήματά του?

Ας ξεκινήσουμε με το ότι αν είμαστε gamers, δεν πρόκειται να εκμεταλλευτούμε ποτέ και με κανέναν τρόπο τους 18 πυρήνες που προσφέρει ο επεξεργαστής.

Κυρίως λόγο του τρόπου που είναι σχεδιασμένα τα παιχνίδια, τα περισσότερα εξ αυτών αξιοποιούν σταθερά μόνο 2 πυρήνες.

Τώρα όσον αφορά τις επαγγελματικές εφαρμογές, τα benchmarks μιλούν από μόνα τους, αφού το i9-7980XE αποδεικνύεται ο ταχύτερος επεξεργαστής της αγοράς.

Βέβαια, η διαφορά στην τιμή με τα επόμενα μοντέλα δεν δικαιολογεί τη διαφορά στην απόδοση, και έτσι έχουμε το πρώτο από τα ακριβότερα PC parts που δεν αξίζει να αγοράσουμε.

… για επαγγελματική χρήση

Για τους περισσότερους ανθρώπους, τα €11.500 είναι το ταβάνι που θα έθεταν για ένα ολοκαίνουριο αυτοκίνητό. Του κουτιού, όπως λέμε.

Τώρα βέβαια αν θέλουμε να έχουμε έναν server του οποίου ο επεξεργαστής να έχει 28 φυσικούς πυρήνες και 56 threads, τότε μάλλον θα πρέπει να επενδύσουμε τα ίδια χρήματα στην πρόταση της Intel, που παρκάρεται και πιο εύκολα.

Αξίζει τα χρήματά του?

Η αλήθεια είναι ότι αν λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τις μετρήσεις που έκαναν οι συνάδελφοι του STH, μιλάμε σαφώς για τον καλύτερο επεξεργαστή που μπορούμε να πάρουμε.

Όμως, ρίχνοντας μια ματιά στις τιμές των λίγο κατώτερων μοντέλων, θα δούμε ότι ο κατά 1500€ φτηνότερος 8176 έχει σαφώς καλύτερη ισορροπία απόδοσης-τιμής.

Δεν είμαστε σίγουροι αν αυτά τα επιπλέον χρήματα είναι μόνο το τίμημα της κορυφής, αλλά εφόσον μιλάμε για επαγγελματίες, και το VFM έχει αξία, ο συγκεκριμένος επεξεργαστής δεν προτείνεται.

Ακριβότερη Κάρτα Γραφικών…

…για οικιακή χρήση

Το gaming στον υπολογιστή είναι ιδιαίτερα ακριβή ενασχόληση. Με λιγότερα από 300 ευρώ μπορούμε να πάρουμε ένα PlayStation ή ένα Xbox, και να παίζουμε όλα τα παιχνίδια της αντίστοιχης κονσόλας στην καλύτερή τους ποιότητα.

Στον υπολογιστή, 300 ευρώ θα μας κοστίσει μόνο μια μέση κάρτα γραφικών. Ένα αξιοπρεπές gaming σύστημα ξεπερνάει τα 800 ευρώ, και αυτό μόνο για το κουτί, χωρίς οθόνη και περιφερειακά.

Υπάρχουν όμως και οι PC gamers που δεν θέλουν να κάνουν τον παραμικρό συμβιβασμό. Για επεξεργαστή τους θα έχουν ήδη επιλέξει τον i9 που είδαμε παραπάνω, και αντίστοιχη θα είναι και η επιλογή της κάρτας γραφικών. Εις διπλούν για SLI, φυσικά.

Όταν για το μέσο χρήστη όλος ο υπολογιστής κοστίζει λιγότερο από το κόστος μόνο της συγκεκριμένης κάρτας γραφικών, ξέρουμε πως βρισκόμαστε για καλά στον τομέα του high end.

Αξίζει τα χρήματά της?

Κατ' αρχάς, αξίζει να σημειώσουμε πως οι τιμές των καρτών γραφικών ακόμα δεν έχουν συνέλθει εντελώς από την κατακόρυφη αύξηση το 2017 λόγω cryptomining.

Πριν από αυτό το φαινόμενο, μπορούσαμε να βρούμε την ίδια κάρτα γραφικών αρκετά φθηνότερα, αλλά έχει υπάρξει και περίοδος που φλέρταρε με τα 1500 ευρώ.

Βέβαια, και σήμερα θα βρούμε αρκετά οικονομικότερες 1080 Ti.

Αυτό που κάνει την πρόταση της Gigabyte να ξεχωρίζει είναι πως έρχεται με υδρόψυξη και με τον επεξεργαστή εργοστασιακά overclocked στα 1600MHz, ενώ οι περισσότερες οικονομικές προτάσεις “παίζουν” στα 1480-1500MHz.

Στις πιο οικονομικές της υλοποιήσεις, η GTX 1080 Ti μπορεί να θεωρηθεί σχετικά value for money κάρτα γραφικών, καθώς με τη διπλάσια τιμή από την GTX 1060 των 350-400 ευρώ, θα δούμε σε αρκετά παιχνίδια διπλάσια απόδοση.

Τώρα, το αν αξίζει κανείς να δώσει 52% περισσότερα χρήματα μόνο και μόνο για την υδρόψυξη και λίγα ψωροMHz στον επεξεργαστή και τη VRAM, αυτό θα το αποφασίσετε εσείς. Αλλά η απάντηση είναι “Όχι”.

…για επαγγελματική χρήση

Σαν αγοραστικό κοινό, είμαστε εξοικειωμένοι με τις σαφώς υψηλότερες τιμές στα προϊόντα που απευθύνονται σε επαγγελματίες.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι τα €6.151 μας φαίνεται λογική τιμή για κάρτα γραφικών. Ακόμα και αν αυτή έχει 24GB VRAM, περισσότερη απ' όση RAM έχει ο μέσος υπολογιστής, η Quadro M6000 μπαίνει στη λίστα με τα ακριβότερα PC parts με άνεση.

Αξίζει τα χρήματά της?

Η αλήθεια είναι ότι το αν η Quadro M6000 αξίζει ή όχι τα λεφτά της δεν θα το πούμε εμείς, αλλά η εφαρμογή που δουλεύει ένας υποψήφιος αγοραστής.

Για παράδειγμα, αν δουλεύουμε το AutoCAD σε δύο μονάχα διαστάσεις, μπορούμε να έχουμε καλύτερη απόδοση στα γραφικά μας με το 1/6 των χρημάτων, με μια K4200.

Αν όμως σχεδιάζουμε στον τρισδιάστατο χώρο, τα €6000+ είναι μονόδρομος αν θέλουμε να έχουμε κορυφαία απόδοση.

Τώρα το κατά πόσο τα επιπλέον χρήματα θα έχουν αισθητή διαφορά στην δική μας εμπειρία σε σύγκριση με τα φτηνότερα μοντέλα, δεν μπορούμε να το κρίνουμε, καθότι δεν είμαστε ειδικοί.

Ακριβότερη Μητρική Κάρτα…

…για οικιακή χρήση

Στον οδηγό αγοράς υπολογιστή έχουμε τουλάχιστον τρεις συνθέσεις που το budget τους δεν ξεπερνάει τα 600€ για ολόκληρο το κουτί του υπολογιστή.

Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό αν έχουμε αυτά τα λεφτά να θέλουμε να τα επενδύσουμε μόνο σε ένα υποσύστημα, και συγκεκριμένα στην μητρική κάρτα.

Τι, όχι?

Αξίζει τα χρήματά της?

Στον οδηγό αγοράς μητρικής έχουμε θεμελιώσει πως οι ακριβότερες μητρικές σε καμία περίπτωση δεν εγγυώνται καλύτερη απόδοση ούτε στον επεξεργαστή, ούτε στην κάρτα γραφικών.

Ακόμα και στο premium 2066 socket, θα βρούμε μητρικές με 8 θύρες μνήμης και υποστήριξη για 3xSLI με κόστος στα 200 ευρώ.

Ουσιαστικά, η Asus Rampage είναι κατάλληλη επιλογή μόνο αν σκοπεύουμε να σπάσουμε κάποιο ρεκόρ στο overclock. Δεν είναι τυχαίο που πολλαπλά παγκόσμια ρεκόρ έχουν επιτευχθεί με μητρικές αυτής της σειράς.

Βέβαια τα παγκόσμια ρεκόρ προϋποθέτουν και να δοκιμάσουμε δεκάδες επεξεργαστές, για να βρούμε τον “καλό” με βάση τη silicon lottery, και εξωτικές λύσεις ψύξης, όπως το υγρό άζωτο.

Και, γενικά, την ξέρετε την άποψή μας για το overlock.

…για επαγγελματική χρήση

Είναι γεγονός ότι τα μεγαλύτερα μοντέλα μητρικών για επαγγελματική χρήση πωλούνται ενσωματωμένα σε έτοιμους server, οπότε η αξιολόγηση που κάναμε αφορά μόνο τις αντίστοιχες μητρικές που κυκλοφορούν στη λιανική αγορά.

Η πιο ακριβή πρόταση λοιπόν στην Ελλάδα θα μας κοστίσει κάτι ψιλά λιγότερα από 725 ευρώ.

Το χαρακτηριστικό που θα συναντήσουμε στις ακριβές μητρικές για server είναι η υποστήριξη περισσότερων από έναν επεξεργαστών ταυτόχρονα.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν την αγοράσουμε, και βάλουμε δύο από τους Xeon 8180 που είδαμε παραπάνω, μπορούμε πρακτικά να έχουμε ένα workstation με 56 φυσικούς πυρήνες και 112 threads. Εσείς, πόσους πυρήνες έχετε στο δικό σας PC?

Επίσης, ο κάθε επεξεργαστής υποστηρίζει 8 θύρες RAM, σύνολο 16, άρα αν βάλουμε τα αρθρώματα των 128GB που παράγει η Samsung, έχουμε μια θεωρητική χωρητικότητα 2TB RAM.

Αξίζει τα χρήματά της?

Αν ο φόρτος εργασίας μας απαιτεί δύο επεξεργαστές ταυτόχρονα, και το socket 3647 για τους νεότερους Xeon, δεν πρόκειται να βρούμε μητρικές ούτε στα 100 ούτε στα 200 ευρώ.

Θα βρούμε όμως μια πρόταση της Asus με δύο socket και 16 θύρες μνήμης με λιγότερα από 440 ευρώ.

Τώρα, θα μας πείτε, αν είναι να δώσουμε μερικές χιλιάδες ευρώ μόνο για τους επεξεργαστές, χώρια το κόστος της μνήμης, στα 300 ευρώ για τη μητρική θα τα χαλάσουμε?

Και πάλι, όμως, με αρκετά λιγότερα χρήματα έχουμε ακριβώς τις ίδιες δυνατότητες. Και στην περίπτωση των server, δεν υφίσταται ο παράγοντας του overclock, που θα είχε σημασία στην οικιακή περίπτωση της Rampage.

Ακριβότερες Μνήμες RAM…

…για οικιακή χρήση

Στον οδηγό για το πόση μνήμη RAM χρειάζεται ο υπολογιστής, είδαμε πως για σύγχρονη χρήση 8GB είναι υπέρ αρκετά, ενώ περισσότερα από 16GB RAM για οικιακή χρήση είναι υπερβολή στο 99% των περιπτώσεων. Αυτό ισχύει ακόμα και εν έτει 2018.

Αν όμως χρειαζόμαστε 128GB RAM, ίσως επειδή έχουμε μπερδέψει την έννοια της RAM και του σκληρού δίσκου, και έχουμε φυσικά μια μητρική με 8 θύρες RAM, το σετ dominator platinum της Corsair θα μας κοστίσει όσο περίπου μια βέσπα.

Είναι επίσης αναμφισβήτητα πιο ασφαλής η αγορά μνήμης από αγορά μοτοσυκλέτας. Έχετε ακούσει κανέναν να κατέληξε στο ΚΑΤ από ατύχημα με τη RAM του?

Αν και, στην προκειμένη περίπτωση, κανείς δεν αποκλείει την πιθανότητα εμφράγματος όταν θα δει κάποιος την τιμή.

Αξίζουν τα χρήματα τους?

Σε παλιότερο οδηγό έχουμε δει ότι η πραγματική ταχύτητα της RAM είναι ο λόγος της συχνότητας ως προς το CAS Latency.

Με βάση αυτό το κριτήριο, και δεδομένου ότι έχουμε απόλυτη ανάγκη το σετ των 8 module που συνθέτουν τα 128GB RAM, η καλύτερη πρόταση είναι της G-Skill.

Και ταχύτερη, και φθηνότερη RAM. Δεν θα την πούμε βέβαια value for money, αλλά αν είναι να σκάσουμε που να σκάσουμε το διχίλιαρο, ας πιάσει τόπο.

…για επαγγελματική χρήση

Αν έχουμε έναν server σε μια επιχείρηση, το πρώτο που εξασφαλίζουμε στην επιλογή των υποσυστημάτων του είναι η αξιοπιστία.

Ειδικά στην περίπτωση της RAM, η χωρητικότητα είναι σαφώς πιο σημαντική από την ταχύτητα, καθώς επίσης και το ECC, το οποίο μπορεί να εντοπίσει και να διορθώσει μικροσφάλματα στη μνήμη, για υψηλότερη αξιοπιστία των δεδομένων.

Αυτός είναι και ο λόγος που η ECC μνήμη της λίστας με τα ακριβότερα PC parts είναι μεν 128GB, αλλά τρέχει στη “χαμηλή” ταχύτητα των 2400MHz και με CL 19.

Και μην ξεχνάτε πως αναφερόμαστε σε ένα μόνο άρθρωμα, ενώ τα οικιακά κιτ θέλουν 8 αρθρώματα για να φτάσουν την ίδια χωρητικότητα.

Αξίζει τα χρήματά της?

Σε μονά DIMM υψηλής πυκνότητας, θα βρούμε αρθρώματα της Kingston των 64GB, που όμως έχουν κοστίζουν περισσότερο ανά gigabyte.

Κατά συνέπεια, αν έχουμε απαίτηση για περισσότερα από 128GB για τον server που ετοιμάζουμε, ουσιαστικά τα υψηλής πυκνότητας DIMM της Samsung είναι μονόδρομος.

Ακόμα όμως κι αν αρκεστούμε στα 128GB, το ECC είναι σημαντικό για server που λειτουργούν ακατάπαυστα όλο το 24ωρο και αναλαμβάνουν εργασίες στις οποίες θέλουμε την ελάχιστη πιθανότητα σφάλματος.

Σε μητρικές με 16 θύρες RAM, όπως τα μοντέλα που είδαμε παραπάνω, μπορούμε να έχουμε μέχρι και 2TB μνήμης, που είναι εντυπωσιακό από κάθε άποψη.

Ακριβότερο Τροφοδοτικό..

…για οικιακή χρήση

Η αγορά τροφοδοτικού είναι αρκετά παρεξηγημένη. Μεγάλος αριθμός χρηστών θα επιλέξει τροφοδοτικά των 600+ Watt, ενώ αντικειμενικά ο υπολογιστής θα χρειάζεται 500W, ή και λιγότερα. Για χρήστες που δεν είναι gamers, συχνά 300-350W είναι αρκετά

Αν όμως θέλουμε να φτιάξουμε έναν εξωτικό υπολογιστή με πολλαπλές κάρτες γραφικών σε SLI/Crossfire, ή ακόμα και να βάλουμε μια ντουζίνα σκληρούς δίσκους, ένα μεγάλο τροφοδοτικό είναι απαραίτητο.

Με μόλις €999, που για πολλούς χρήστες θα ήταν αρκετά για έναν ολόκληρο υπολογιστή, μπορούμε να αποκτήσουμε το CoolerMaster MasterWatt Maker 1200W MIJ.

Αξίζει τα χρήματά του?

Το αν ένας υπολογιστής χρειάζεται ή όχι μέγιστο φορτίο 1,2KW εξαρτάται όπως είπαμε από το τι υποσυστήματα περιέχει. Σίγουρα δεν είναι ένα συνηθισμένο σενάριο, αλλά δεν είναι και ανήκουστο, όταν αναφερόμαστε σε πολλαπλές κάρτες γραφικών.

Αυτό που μας μπερδεύει στην προκειμένη περίπτωση, είναι η ονοματοδοσία της CoolerMaster. Μόνο τα αρχικά MIJ καταλήγουν το τροφοδοτικό της ίδιας σειράς να κοστίζει σχεδόν τα διπλά λεφτά από το MasterWatt 1200 χωρίς το MIJ, και από το 1500.

Και μάλιστα μιλάμε για την ίδια πιστοποίηση 80 Plus Titanium, οπότε τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα περισσότερο.

Με ένα γρήγορο googlάρισμα, προκύπτει πως το MIJ στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει “Made In Japan”. Το συγκεκριμένο μοντέλο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε αποκλειστικά στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου.

Για όσους ασχολούνται με πυκνωτές, είναι γνωστό πως οι ιαπωνικοί πυκνωτές έχουν την υψηλότερη ποιότητα στην αγορά. Και σε ένα τροφοδοτικό, η ποιότητα των πυκνωτών είναι πιθανώς το σημαντικότερο χαρακτηριστικό.

Η αλήθεια όμως είναι πως κάθε υψηλής ποιότητας τροφοδοτικό θα έχει ιαπωνικούς πυκνωτές. Και θα βρούμε την πιστοποίηση 80Plus Titanium με 1200+ Watt σε μοντέλα που κοστίζουν κάτω από 400 ευρώ.

Ειλικρινά δεν ξέρουμε πόση παραπάνω τεχνογνωσία έχει το ιαπωνικό τμήμα της Coolermaster, και τι διαφορά θα κάνει στην πράξη σε σχέση με ένα τροφοδοτικό Made in Taiwan.

Όπως και νά ‘χει, τόσα παραπάνω χρήματα μόνο και μόνο για την εθνικότητα, με κανένα τρόπο δεν αξίζουν.

…για επαγγελματική χρήση

Στους servers υπάρχει μια ανάγκη που στους οικιακούς υπολογιστές απουσιάζει. Αυτή είναι η συνεχής λειτουργία του συστήματος, χωρίς ούτε ένα δευτερόλεπτο downtime.

Για τον λόγο αυτό, τα επαγγελματικά τροφοδοτικά έρχονται συνήθως διπλά, ούτως ώστε αν το ένα χαλάσει, να υπάρχει πάντα η εφεδρεία του δεύτερου.

Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, η κατασκευή των συγκεκριμένων τροφοδοτικών επιτρέπει την αντικατάσταση του ελαττωματικού χωρίς να κοπεί το ρεύμα σε όλο το σύστημα, το λεγόμενο hot swap.

Όπως και να έχει, στην Ελλάδα αυτή την στιγμή την πρώτη θέση ακριβότερου επαγγελματικού τροφοδοτικού στη λίστα με τα ακριβότερα PC parts κατέχει το Silverstone GM600-G.

Η τιμή του είναι τα €640, και η απόδοσή του είναι τα 600W, εις διπλούν όπως είπαμε, ενώ έχει πιστοποίηση 80plus Gold.

Αξίζει τα χρήματά του?

Η λιανική αγορά δεν βρίθει ακριβώς από redundant hot swappable τροφοδοτικά, για τον ίδιο λόγο που δεν θα βρούμε και πολλές επιλογές για server μητρικές: συνήθως οι επαγγελματίες αγοράζουν έτοιμους server, που τα έχουν όλα επάνω.

Η αλήθεια είναι πάντως πως αν χρειαζόμαστε 600W για το server μας – συνήθως σε περιπτώσεις που έχουμε πολύ μεγάλο αριθμό σκληρών δίσκων, καθώς οι server σπανίως έχουν κάρτες γραφικών – δεν θα βρούμε άλλη πρόταση στην αγορά.

Αν πάντως μας αρκούν 2x500W, η πρόταση της Fortron θα μας βγει σημαντικά οικονομικότερα, και επίσης με πιστοποίηση 80plus Gold.

Ακριβότερος HDD σκληρός…

…για οικιακό υπολογιστή

Ο τρόπος που η τεχνολογία των σκληρών δίσκων αναπτύσσεται, ενώ ταυτόχρονα γίνεται και οικονομικότερη, είναι ραγδαίος.

Στην προηγούμενη ανανέωση του οδηγού το 2014, ο ακριβότερος HDD για οικιακή χρήση κόστιζε κάτι περισσότερο από €500, και η χωρητικότητα του ήταν στα 6TB.

Με το κόστος να μην έχει διαφοροποιηθεί και πολύ, η λίστα με τα ακριβότερα parts αυτή τη στιγμή περιλαμβάνει το μοντέλο των 12TB της Seagate.

Αξίζει τα χρήματά του?

Δεδομένου ότι αγοράζουμε δύο σκληρούς των 6TB (άρα συνολικά έχουμε πάλι 12TB) με κάτι λιγότερο από €400, το να δώσουμε €100 extra είναι απλά ανούσιο. Ειδικά για οικιακή χρήση, πόσα Terabyte δεδομένων χρειαζόμαστε?

Ούτως η άλλως, και οι δύο σκληροί έχουν την ίδια κορυφαία ταχύτητα για την τεχνολογία των HDD, και είναι φτιαγμένοι από την ίδια εταιρία, άρα έχουν και την ίδια αξιοπιστία.

…για επαγγελματική χρήση

Κάτι που δεν θα βρούμε σε κανέναν οικιακό σκληρό δίσκο είναι η σύνδεση τύπου SAS (Serial Attached SCSI).

Οι διαφορές του SAS με το SATA είναι σε μεγάλο βαθμό τεχνικές, αφορώντας χαρακτηριστικά όπως το Command Set που χρησιμοποιούν (SCSI έναντι Parallel ATA) και χαρακτηριστικά όπως το tagged command queuing ή το native command queuing.

Για να το απλοποιήσουμε, το SAS παρέχει καλύτερο έλεγχο στους δίσκους, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε εντατική γραφή και ανάγνωση, ενώ είναι αυξημένη και η αξιοπιστία τους, με βάση το bit error rate (BER), τα πόσα λάθη μπορούν να γίνουν κατά την αντιγραφή των bits.

Σε ένα δίσκο SATA, το BER είναι της τάξης του 1 στα 10^15. Με άλλα λόγια, στατιστικά θα έχουμε ένα εσφαλμένο bit στα 1 τετράκις εκατομμύρια που θα περάσουν από τον δίσκο.

Στους SAS, το BER είναι 10 φορές μεγαλύτερο, 1 στα 10^16, οπότε στατιστικά έχουμε ένα σφάλμα στα 10 τετράκις εκατομμύρια.

Πέραν όμως όλων αυτών των τεχνικών λεπτομερειών, στη λίστα με τα ακριβότερα PC parts, η κατηγορία αυτή ανέδειξε τον HP SC Enterprise SAS SFF 900GB που κοστίζει γύρω στα €850 για κάτι λιγότερο από 1TB χωρητικότητας.

Αξίζει τα χρήματά του?

Το πιο πιθανό είναι ο δίσκος αυτός να κάθεται μόνο πάνω στο σασί ενός συγκεκριμένου server, ή γενικά των server της HP.

Δεν έχουμε λόγο να αγοράσουμε αυτόν τον δίσκο αν δεν είμαστε κάτοχοι ενός τέτοιου server. Επομένως, δεν μπορούμε να πούμε αν αξίζει ή όχι τα λεφτά του.

Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι στην αγορά ενός server, καλό είναι να ελέγχουμε και την αξία των ανταλλακτικών τους.

Ακριβότερος SSD δίσκος

Αν και ο οδηγός έχει μέλλον ακόμα, είναι φανερό ότι τα ακριβότερα PC parts συχνά δεν είναι τα καλύτερα υποσυστήματα στην αγορά.

Αυτό θα επιβεβαιωθεί και από αυτή την κατηγορία, που ταβάνι στην τιμή έχει πιάσει ο Intel DC P4501 2.5″ 4TB.

Με τιμή 2660€, ο συγκεκριμένος SSD έχει ιδιαίτερα υψηλή ταχύτητα ανάγνωσης 3200MB/s, κάπως πεσμένη ταχύτητα εγγραφής 900MB/s, και υπέρ υψηλή χωρητικότητα 4TB.

Αξίζει τα χρήματά του?

Όπως είδαμε και στον οδηγό αγοράς SSD, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να πάρουμε έναν τεράστιο SSD για να έχουμε μέσα ογκώδη αρχεία, όπως ταινίες, η εγκαταστάσεις παιχνιδιών των δεκάδων gigabyte. Απλά δεν πρόκειται να δούμε διαφορά στην πράξη.

Τόσο μεγάλες χωρητικότητες είναι πρακτικά άχρηστες σε οικιακό επίπεδο, μόνο πολύ συγκεκριμένες επαγγελματικές εργασίες θα επωφεληθούν από αυτές.

Αν μπορούμε να συμβιβαστούμε με “μόνο” 2TB SSD, το αντίστοιχο μοντέλο της ίδιας της Intel θα μας δώσει υψηλότερες ταχύτητες και σε ελαφρώς καλύτερη τιμή ανά Gigabyte.

Όσο για την αναφορά πως ο δίσκος είναι SATA III, το πιθανότερο είναι πως πρόκειται περί λάθους, καθώς το SATA III υποστηρίζει μέχρι 600MB/s σαν μεταφορά. Δεν υπάρχει περίπτωση ο συγκεκριμένος δίσκος να μην είναι PCI-E NVME.

Ακριβότερο κουτί υπολογιστή…

…για οικιακή χρήση

Στο PCsteps έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο γεγονός ότι το κουτί σαν εξάρτημα είναι η μόνη πραγματική επένδυση.

Σίγουρα δεν επηρεάζει την απόδοση, όπως θα την επηρεάσει ένας καλύτερος επεξεργαστής ή μια καλύτερη κάρτα γραφικών. Όμως, η καλύτερη CPU και GPU σήμερα, σε λίγα χρόνια δεν θα αξίζει τίποτα μπροστά στα τότε αντίστοιχα υποσυστήματα.

Ένα καλό κουτί, μπορούμε θεωρητικά να το έχουμε για πάντα. Το πρωτόκολλο ATX είναι ίδιο από τη δεκαετία του '90, και δεν προβλέπεται να αλλάξει. Αυτό σημαίνει πως ένα καλό κουτί του '90 μπορεί μέχρι και σήμερα να δεχτεί οποιαδήποτε ATX μητρική.

Ουσιαστικά, αν δεν βαρεθούμε να βλέπουμε το κουτί μας, δεν υπάρχει λόγος να το αλλάξουμε, όσες φορές κι αν αναβαθμίσουμε τον υπολογιστή στο εσωτερικό.

Βέβαια, δεν ισχυριζόμαστε πως είναι καλή ιδέα να πάει κανείς να δώσει €2,639 και κάτι ψιλά για να πάρει το In Win H-Tower.

Και γιατί είναι τόσο ακριβό? Μα γιατί εκτός από full alluminum body, το H-Tower είναι το Trasformer των κουτιών.

Όχι, δεν γίνεται ρομπότ – αν το έκανε αυτό, θα το είχαμε παραγγείλει ήδη. Αυτό που κάνει το συγκεκριμένο κουτί να ξεχωρίζει είναι πως μπορεί να μεταμορφωθεί από κλειστό κουτί σε ανοιχτό πάγκο εργασίας, με λίγες απλές κινήσεις.

Αν σε αυτό προσθέσουμε τον RGB φωτισμό και τα laser που φωτίζουν γύρω, έχουμε ένα κουτί που εξακολουθεί να είναι πανάκριβο.

Αξίζει τα χρήματά του?

Υπάρχουν πολλοί λόγοι να μην αγοράσει κάποιος αυτό το κουτί. Ο πρώτος και πιο σοβαρός είναι πως για να κάνεις απόσβεση, θα πρέπει να το κρατήσεις 50 χρόνια. Και αν το ανοιγοκλείνεις συχνά, δεν ξέρουμε αν θα αντέξουν τόσο οι μηχανισμοί

Επίσης, πόσα σενάρια μπορεί να σκεφτεί κανείς που να χρειάζεται από τη μια στιγμή στην άλλη να αλλάξει από κλειστό κουτί σε ανοιχτό πάγκο εργασίας?

Γενικά, στα ακριβότερα κουτιά, παίζει ρόλο και η εξωτερική εμφάνιση περισσότερο από τη λειτουργικότητα. Σε σημαντικά χαμηλότερες τιμές θα βρούμε κουτιά και υποκειμενικά πιο όμορφα, και αντικειμενικά με τη δυνατότητα να στεγάσουν και να προστατέψουν το PC.

…για επαγγελματική χρήση

Οι server χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στους μεγάλους που έρχονται σε “φέτες” και μπαίνουν σε έτοιμα rack, και στους μικρότερους, που χρησιμοποιούν ειδικά ευρύχωρα κουτιά.

Για την πρώτη κατηγορία, θα βρούμε λύσεις κάτω από €100 για σχετικά μικρά συστήματα. Βέβαια, ανάλογα με τις απαιτήσεις μας μπορεί να χρειαστεί να χρειαστεί να δώσουμε κάτι παραπάνω.

Όσον αφορά τους μικρούς server που μπορεί να έχουμε σε μια επιχείρηση, οποιοδήποτε Full Tower πρακτικά μας καλύπτει. Δεν χρειάζεται να μας απασχολήσει τόσο η σχεδίαση, αλλά κυρίως η άνεση και οι πολλαπλοί χώροι.

Αξίζουν τα χρήματά τους?

Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχουν αρκετοί παράγοντες για να κρίνουμε ένα τέτοιο προϊόν. Ειδικά από τη στιγμή που η τιμή αυξάνεται όσο αυξάνονται οι διαστάσεις του server, το να πούμε εμείς ότι το μεγαλύτερο δεν αξίζει είναι ανούσιο.

Αν κάποιος χρειάζεται το μεγάλο rack γιατί πρέπει να βάλει μέσα τον μέγιστο αριθμό από “φέτες”, τότε καλά θα κάνει να μην κόψει χρήματα από εκεί. Το ότι ανήκει στα ακριβότερα PC parts είναι απολύτως λογικό σε αυτή την περίπτωση.

Αυτό που δεν προτείνουμε με τίποτα είναι οι αυτοσχέδιες δημιουργίες. Δεν είναι λογικό να ξοδεύουμε εκατοντάδες ή και χιλιάδες ευρώ στην αγορά ενός server και να τον στοιβάζουμε σε dexion.

Δεν είναι επαγγελματικό, και εν τέλει είναι και εντελώς ανόητο ως άποψη για την εξοικονόμηση χρημάτων.

Ακριβότερη κάρτα ήχου…

…για οικιακή χρήση

Η κάρτα ήχου είναι ένα εξάρτημα που ο μέσος χρήστης δεν αναγνωρίζει καν σαν κάτι που θα αγόραζε, ή που θα έπρεπε να αγοράσει. Βλέπετε, όλες οι μητρικές εδώ και 20 χρόνια πάνω-κάτω, έρχονται εξοπλισμένες με ενσωματωμένη κάρτα ήχου.

Ξέρετε, τις πολύχρωμες θύρες στο πίσω μέρος του κουτιού, όπου συνδέουμε τα ηχεία. Όσοι δηλαδή δεν χρησιμοποιούμε τα ηχεία της οθόνης μέσω του HDMI.

Η εποχή που για να έχει ήχο ο υπολογιστής έπρεπε υποχρεωτικά να αγοράσουμε ξεχωριστή κάρτα ήχου και να την έχουμε εγκατεστημένη δίπλα στην κάρτα γραφικών, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Ναι, υπάρχουν και ενσωματωμένες κάρτες γραφικών στους περισσότερους σύγχρονους επεξεργαστές. Όμως η απόδοσή τους είναι η νύχτα με τη μέρα σε σχέση με ακόμα και οικονομικές ξεχωριστές GPU.

Στις κάρτες ήχου, αν δεν έχουμε εξαιρετικά καλά ηχεία – και επ' ουδενί δεν αναφερόμαστε σε ηχεία υπολογιστή, αλλά σε αυτόνομο ηχοσύστημα hi-fi με ενισχυτή – μια ξεχωριστή κάρτα ήχου δεν πρόκειται να μας κάνει την παραμικρή διαφορά.

Αν είμαστε σε αυτή την κατηγορία των audiophiles, έχουμε δώσει μερικές χιλιάδες ευρώ για ηχοσύστημα και θέλουμε να το συνδέσουμε και στον υπολογιστή, τότε θα είχε αξία να πάρουμε μια καλή κάρτα ήχου.

Βέβαια, συχνά οι audiophiles που δίνουν πολλά λεφτά για ένα σύστημα θα σνομπάρουν εντελώς τον ήχο από τον υπολογιστή, ή και τον ψηφιακό ήχο γενικότερα, για χάρη του βινυλίου. Δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν πικάπ των 120.000 ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, η ακριβότερη κάρτα ήχου για οικιακή χρήση είναι παραδόξως οικονομική σε σχέση με τα άλλα ακριβότερα PC parts στον οδηγό. Αντί να μιλάμε για χιλιάδες ευρώ, θα μας κοστίσει κάτι λιγότερο από 240€.

Αξίζει τα χρήματά της?

Κατά σύμπτωση, η συγκεκριμένη κάρτα ήχου είναι το μοναδικό από τα ακριβότερα PC parts που είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε στο PCsteps.

Παρουσίαση: Κάρτα Ήχου Asus Xonar Essence STX II

Οι περισσότεροι από εμάς χρησιμοποιούμε την ενσωματωμένη κάρτα ήχου της μητρικής μας. Αν όμως θέλουμε υψηλής ποιότητας ήχο και έχουμε καλά ηχεία, μια ξεχωριστή κάρτα…

Σε κάθε περίπτωση, η ακοή είναι κατά βάση υποκειμενική αίσθηση. Υπάρχουν άνθρωποι με τόσο “εκπαιδευμένη” ακοή, που θα αλλάξουν τα καλώδια του ηχοσυστήματός τους με ακριβότερα και θα ακούσουν “εκπληκτική” διαφορά.

(Το αν όντως ακούν διαφορά ή είναι αυθυποβολή, αυτό είναι άλλη, τεράστια συζήτηση).

Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια καλή κάρτα ήχου θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα. Και αν υπολογίσουμε πως και μόνο για να εκμεταλλευτείς την κάρτα ήχου θα πρέπει να έχεις δώσει minimum 2.000 ευρώ για ηχοσύστημα, δεν είναι και κανένα σπουδαίο έξοδο.

Ναι, υπάρχουν και φθηνότερες κάρτες ήχου, και δεν αναφερόμαστε μόνο σε αυτές των 5-15 ευρώ με USB, αν χαλάσει ο ήχος του laptop.

Αν όμως κάποιος ακούει διαφορά ανάμεσα στα καλώδια των 10 ευρώ και των 50 ευρώ, το πιθανότερο είναι πως θα ακούσει διαφορά ανάμεσα στην κάρτα ήχου των 240 ευρώ και των 150, ίσως και των 200ων ευρώ.

…για επαγγελματική χρήση

Όπως δεν υπάρχει μέσος χρήστης που να χρειάζεται να αγοράσει κάρτα ήχου, δεν υπάρχει επαγγελματίας χρήστης στον τομέα του ήχου που να μπορεί να αρκεστεί στην ενσωματωμένη κάρτα ήχου ενός υπολογιστή.

Ο βασικός λόγος, εκτός από τα ηχητικά χαρακτηριστικά, είναι οι ισορροπημένες έξοδοι ήχου XLR, οι οποίες είναι οι κατ' εξοχήν έξοδοι σε οποιονδήποτε επαγγελματικό εξοπλισμό. Οι επαγγελματίες δεν χρησιμοποιούν το απλό RCA ή mini jack 3.5mm.

Ο λόγος, όσο γίνεται απλοποιημένα, έχει να κάνει με το ότι τα καλώδια XLR επιτρέπουν στο ηχητικό σήμα να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση με μικρότερες ηχητικές παρεμβολές. Η ηχητική ουδετερότητα είναι εξαιρετικά σημαντική στον επαγγελματικό ήχο.

Όπως είδαμε και στις άλλες αντίστοιχες επαγγελματικές κατηγορίες όσον αφορά τα ακριβότερα PC parts, περιμένουμε και εδώ κάτι σημαντικά ακριβότερο. Και η Antelope δεν απογοητεύει.

Η ακριβότερη επαγγελματική κάρτα ήχου της αγοράς – αν μπορεί ένα τέτοιο θηρίο να θεωρηθεί κάρτα ήχου – θα μας κοστίσει σχεδόν 7.000 ευρώ.

Υποστηρίζει 64 κανάλια ήχου (τι 5.1 και αηδίες) και ειλικρινά δεν αναγνωρίζουμε τι ρόλο παίζουν οι μισές συνδέσεις που διαθέτει στο πίσω μέρος.

Αξίζει τα χρήματά της?

Το αναμφισβήτητο γεγονός είναι πως ακόμα και στον επαγγελματικό χώρο, το συγκεκριμένο audio interface – γιατί δεν αρκεί να το περιγράψουμε απλά ως “κάρτα ήχου” – είναι πανάκριβο.

Το αμέσως επόμενο ακριβότερο σχετικό σύστημα θα κοστίσει 4500 ευρώ, και ακόμα και από την ίδια εταιρεία και στην ίδια σειρά θα βρούμε αρκετά οικονομικότερες προτάσεις.

Μην έχοντας δουλέψει εκτεταμένα (δηλαδή καθόλου) με επαγγελματικό ήχο, δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε τι πλεονεκτήματα έχει το Goliath HD από το σκέτο Goliath ή τα ανάλογα intefaces της Apogee.

Φανταζόμαστε πως η Antelope κάποιο λόγο θα έχει για να το πουλάει σε αυτή την τιμή, και για να το πουλάει, κάποιοι θα το αγοράζουν.

…για ημιεπαγγελματική (?) χρήση

Ψάχνοντας στις οικιακές κάρτες ήχου, και πριν καταλήξουμε στη Xonar Essense STX II, μια ακόμα ακριβότερη κάρτα ήχου φάνηκε να είναι διαθέσιμη στην αγορά, η οποία είναι κάπως ιδιαίτερη.

Η Xonar Essence One θα μας κοστίσει σχεδόν 800 ευρώ, υποστηρίζει μόνο στερεοφωνικό δικάναλο ήχο – άρα ξεχάστε το home cinema 5.1, τουλάχιστον αναλογικά – και διαθέτει θύρες XLR, θύρες RCA, ψηφιακό coaxial και οπτικό toslink,

Αξίζει τα χρήματά της?

Το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη κάρτα ήχου είναι πως δεν είναι με κανένα τρόπο ξεκάθαρο το σε ποιον χρήστη απευθύνεται.

Ο απλός χρήστης με το καλό ηχοσύστημα δεν χρειάζεται εξόδους XLR – τις οποίες σπανίως θα βρούμε σε οικιακούς ενισχυτές. Ίσως και να τον ενδιαφέρει ο 5.1 ήχος, όχι η απλή στερεοφωνία. Η Xonar Essense STX II είναι καλύτερη επιλογή, στο 1/3 του κόστους.

Ο επαγγελματίας που θέλει XLR θα βρει αμέτρητες επαγγελματικές κάρτες ήχου σε παρόμοιο κόστος, με ειδική πρόβλεψη για συνεργασία με επαγγελματικά προγράμματα. Δεν έχει καμία αξία να πάρει τη συγκεκριμένη.

Τώρα, για το ποια είναι η πιθανότητα κάποιος να καταλάβει τη διαφορά στον ήχο ανάμεσα στην STX II και την Essense One, αυτό μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Ακριβότερη ψύκτρα επεξεργαστή…

Η ψύκτρα επεξεργαστή είναι κατά βάση μια εξαιρετικά απλή επινόηση. Ένα κομμάτι μέταλλο, σχεδιασμένο να έχει όσο γίνεται μεγαλύτερη επιφάνεια – συνήθως μέσα από πτυχώσεις – και με έναν ή περισσότερους ανεμιστήρες για την απαγωγή της θερμότητας.

Θεωρητικά είναι τόσο απλό, που θα μπορούσε κανείς να πάρει ένα κομμάτι αλουμίνιο και να φτιάξει τη δική του ψύκτρα. Αν και, στην πράξη, δεν θα το συνιστούσαμε, γιατί ο Linus που το δοκίμασε, δεν είχε και τα καλύτερα αποτελέσματα.

Κατανοούμε βέβαια πως εταιρείες όπως η Coolermaster και η Noctua φέρνουν αρκετή τεχνογνωσία και μελέτες γύρω από τον σχεδιασμό της ιδανικής ψύκτρας, ώστε να συνδυάζει την καλύτερη ψύξη με το χαμηλότερο θόρυβο.

Και πάλι όμως, πόσο να κοστίζει η ακριβότερη ψύκτρα επεξεργαστή?

Πόσο?!

Αξίζει τα χρήματά της?

Όπως λέμε συχνά όταν μας ρωτούν σε σχόλια και ερωτήσεις, για τη συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών η ψύκτρα που έρχεται μαζί με τον επεξεργαστή είναι υπέρ αρκετή όσον αφορά την ψύξη.

Ο βασικός λόγος να αλλάξουμε ψύκτρα είναι αν θέλουμε να έχουμε χαμηλότερο θόρυβο από τον υπολογιστή, ή αν σκοπεύουμε να κάνουμε overclock, και άρα η εργοστασιακή δεν μας καλύπτει. Συν ότι οι επεξεργαστές της Intel για overclock δεν έρχονται καν με ψύκτρα.

Πότε όμως μπορούμε να δικαιολογήσουμε την αγορά μιας ψύκτρας σε κόστος που να είναι ελάχιστα χαμηλότερο από ενός επεξεργαστή i5?

Αν χρειαζόμαστε τόσο βαρβάτη ψύκτρα με διπλούς ανεμιστήρες, η Noctua έχει κατά γενική ομολογία τις καλύτερες ψύκτρες της αγοράς, και σχεδόν στο μισό κόστος.

Σε κάποιους βέβαια δεν αρέσει η εμφάνιση των Noctua, και η εμμονή της εταιρείας να έχει το καφέ-μπεζ μοτίβο στους ανεμιστήρες. Τους χαλάει την αισθητική, πώς να το κάνουμε?

Αν όμως κάποιος έχει υπολογιστή με παράθυρο και θέλει να βλέπει το εσωτερικό, τότε μια υδρόψυξη θα είναι σαφώς πιο κομψή από την ψύκτρα της Coolermaster.

Δηλαδή, καλά τα ακριβότερα PC parts που έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης. Κάτι τέτοιο όμως, φαίνεται να είναι ακριβό απλά για να είναι ακριβό.

Ακριβότερη υδρόψυξη…

Η υδρόψυξη είναι ένα από τα πιο ακριβά hobby που μπορεί να έχει κανείς γύρω από τους υπολογιστές. Και σε υλικά, αλλά κυρίως σε χρόνο, όταν μιλάμε για κάποιο custom σύστημα.

Οι φανατικοί ξοδεύουν εργατοώρες στο να μάθουν τις διαφορές των μετάλλων και των υλικών, να οργανώσουν και να στήσουν τους σωλήνες, ντεπόζιτα, αντλίες, και ψυγεία, και να εύχονται να μην υπάρξει κάποια διαρροή που να τους καταστρέψει όλο το σύστημα.

Βέβαια, αρκετοί δεν έχουν το χρόνο και τη διάθεση για να σχεδιάσουν τα πάντα μόνοι τους. Για αυτούς τους χρήστες, υπάρχουν τα έτοιμα kit. Το συγκεκριμένο της EK Water Blocks θα κοστίσει 460 ευρώ.

Αξίζει τα χρήματά της?

Κάποιος που είναι πολύ φανατικός της υδρόψυξης, το πιθανότερο είναι πως αγοράζοντας ξεχωριστά όλα όσα χρειάζεται, θα πετύχει συνολικά πολύ καλύτερη τιμή. Και θα έχει και την ικανοποίηση πως έστησε το σύστημα μόνος του.

Κάποιος που είναι πρωτάρης με την υδρόψυξη, ένα all-in-one kit που δεν θα θέλει καμία συναρμολόγηση και θα του βγει πιο φθηνά, και θα είναι πιο ασφαλές όσον αφορά τον κίνδυνο διαρροών.

Όπως λοιπόν και με άλλα ακριβότερα PC parts, το συγκεκριμένο δεν φαίνεται να έχει ένα σαφές κοινό. Φαίνεται να απευθύνεται μόνο σε όσους θεωρούν πως το ακριβότερο είναι πάντα το καλύτερο.

Ακριβότερη οθόνη υπολογιστή…

…για οικιακή χρήση

Αρκετοί χρήστες αναρωτιούνται γιατί υπάρχει τόση μεγάλη διαφορά στην τιμή και τα μεγέθη ανάμεσα σε μία τηλεόραση και μια οθόνη υπολογιστή.

Στις τηλεοράσεις μπορούμε να βρούμε οθόνες 55+ ιντσών με λιγότερα από 500 ευρώ.

Για οθόνη υπολογιστή, για το ίδιο αυτό μέγεθος, θα χρειαστούν 3300 ευρώ.

Και μάλιστα, αυτή είναι μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις σε αυτή τη διάσταση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το μέγεθος των οθονών υπολογιστή σπανίως ξεπερνάει τις 32 ίντσες.

Αξίζει τα χρήματά της?

Αυτό που πρέπει να αναλογιστούμε είναι πως οι τηλεοράσεις και τα monitor υπολογιστή είναι σχεδιασμένα με εντελώς διαφορετικές βάσεις.

Την τηλεόραση την παρακολουθούμε από μακριά, και δεν χρειάζεται να διαβάσουμε κείμενο μικρότερου μεγέθους από τους υπότιτλους μιας ταινίας.

Στον υπολογιστή, τυπικά η απόσταση είναι λιγότερο από 1 μέτρο, και έχουμε σαφώς υψηλότερες απαιτήσεις από την ευκρίνεια του κειμένου, αλλά και την απόδοση στα παιχνίδια, στα οποία οι τηλεοράσεις πάσχουν.

Η αλήθεια είναι πως αν μας ενδιαφέρει αποκλειστικά το μέγεθος της οθόνης, θα βρούμε οθόνη 49 ιντσών σε πολύ, πολύ καλύτερη τιμή.

Ναι, όποιος γνωρίζει πως λειτουργούν οι αριθμοί θα αναγνωρίσει πως οι 49 ίντσες δεν είναι 55. Αλλά και τα 1350 ευρώ δεν είναι 3300.

Το μόνο πραγματικό πλεονέκτημα της Dell είναι πως είναι οθόνη αφής. Βέβαια, το να γεμίσουμε δαχτυλιές την οθόνη των 55 ιντσών – που δεν είναι και ό,τι πιο απλό να την καθαρίσουμε – δεν ακούγεται και η καλύτερη ιδέα.

…για επαγγελματική χρήση

Οι επαγγελματίες γραφίστες δεν μπορούν να συγκριθούν σε απαιτήσεις ούτε με τους gamers, ούτε με τους υπόλοιπους χρήστες στις απαιτήσεις που έχουν πάνω σε μια οθόνη.

Βλέπετε, για τους περισσότερους από εμάς, αρκεί η οθόνη να δείχνει ωραία εικόνα. Ο γραφίστας όμως, πρέπει να έχει αρκετή χρωματική ακρίβεια για να ξέρει πως αυτό που θα σχεδιάσει στην οθόνη θα βγει το ίδιο χρώμα στο χαρτί ή οπουδήποτε αλλού.

Οι καλές επαγγελματικές οθόνες, λοιπόν, έχουν εκτεταμένες δυνατότητες ρύθμισης των χρωμάτων (color calibration) για όσο γίνεται μεγαλύτερη πιστότητα. Και η πιο ακριβή από αυτές θα μας κοστίσει κάτι περισσότερο από €4,500.

Αξίζει τα χρήματά της?

Όπως είδαμε και στην περίπτωση των επαγγελματικών καρτών ήχου, η ακριβότερη επαγγελματική οθόνη διαφέρει σε τεράστιο βαθμό στην τιμή με την αμέσως επόμενη ακριβότερη, ακόμα και με άλλα μοντέλα της εταιρείας.

Βέβαια, οι Eizo είναι το επαγγελματικό στάνταρ όσον αφορά τη γραφιστική, και άρα το να συγκρίνουμε με καταναλωτικές οθόνες, όπως της Asus, δεν είναι και η πιο δίκαιη σύγκριση.

Όμως αξίζει να δώσει κανείς 2.500 ευρώ περισσότερα, για να πάει από το μοντέλο των 27 ιντσών 1440p στο μοντέλο 31.1 ιντσών με ανάλυση 4K?

Η αλήθεια είναι πως αν δεν απαιτεί οπωσδήποτε η οθόνη να γράφει EIZO, θα βρει υψηλές αναλύσεις και μεγάλα μεγέθη με επαγγελματικά χαρακτηριστικά σε αρκετές άλλες οθόνες, σε ένα κλάσμα της τιμής.

Με μία επιφύλαξη, βέβαια. Όπως και σε άλλα από τα ακριβότερα PC parts, από τη στιγμή που δεν είμαστε επαγγελματίες της γραφιστικής, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν οι παραπάνω οθόνες μπορούν τελικά να δώσουν ποιότητα συγκρίσιμη με της EIZO.

Ταυτόχρονα, βέβαια, οι επαγγελματίες που μπορούν να δώσουν 4.500 ευρώ για μια οθόνη είναι μετρημένοι. Υποθέτουμε λοιπόν πως θα υπάρχουν και άλλες αξιοπρεπείς οθόνες στην αγορά, ακόμα και για απαιτητική επαγγελματική χρήση.

Αντί επίλογου

Κάπου εδώ ολοκληρώσαμε τη λίστα με τα ακριβότερα PC parts. Τελικά αξίζει η αγορά τους?

Η απάντηση τείνει στο όχι. Όχι, γιατί ενώ σε γενικές γραμμές το ακριβότερο είναι το καλύτερο – αν και δεν είναι απαράβατος ο κανόνας – συχνά καταλήγουμε να δώσουμε υπερβολικά πολλά χρήματα για ελάχιστη διαφορά.

Σε κάθε περίπτωση, ανάμεσα στην οικιακή χρήση και την επαγγελματική, μόνο στη δεύτερη βλέπουμε να δικαιολογούνται τα ακριβότερα PC parts.

Στο κάτω-κάτω, ωραία τα υψηλά FPS σε ένα παιχνίδι με ultra γραφικά, αλλά αν σε ένα επαγγελματικό rendering γλιτώσουμε ακόμα και 10% του χρόνου που παίρνει, ο χρόνος είναι κυριολεκτικά χρήμα.

Εσείς πιο από τα ακριβότερα PC parts θα αγοράζατε?

Έστω λοιπόν αύριο πιάνουμε το τζακ ποτ στο Τζόκερ και θέλουμε να αγοράσουμε κάποιο από τα ακριβότερα PC parts. Ποια θα ήταν η δική σας επιλογή?

Προσωπικά, ανάμεσα στο gaming και τις εικονικές μηχανές για τους οδηγούς του PCsteps, μάλλον θα επένδυα σε πολυπύρηνο επεξεργαστή, 128GB RAM, και ένα συνδυασμό από 1080 Ti σε SLI. Αλλά, αντικειμενικά, θα ήταν καλύτερα να κάναμε πιο λογικές αγορές, και να δίναμε τη διαφορά σε φιλανθρωπίες.

Εσείς τι θα διαλέγατε? Γράψτε μας στα σχόλια.