Το Στίγμα – Ιστορίες Υπολογιστών

Ένας νεαρός άντρας δέχεται μια επίσκεψη από την αστυνομία, αντιμέτωπος με μια βαριά κατηγορία. Είναι αθώος, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Όμως, ένα γραφειοκρατικό λάθος έχει σαν αποτέλεσμα να στιγματιστεί σε όλο το διαδίκτυο. Μια αληθινή ιστορία, που μιμείται τον Kafka. Και θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας.

Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας

Έχω ένα φίλο για τον οποίο δεν μπορώ να σας πω απολύτως τίποτα.

Δεν μπορώ να αναφέρω το μικρό όνομά του, σε ποια περιοχή μένει, ούτε καν το επάγγελμά του, χωρίς να αποκαλύψω την ταυτότητά του, για λόγους τους οποίους θα καταλάβετε στην πορεία.

Αυτό που αρκεί να ξέρετε είναι πως ο άνθρωπος αυτός, ήταν ένας άνθρωπος απλός, σαν οποιονδήποτε άλλο.

Είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο, είχε τη δουλειά του, τα χόμπι του, τους φίλους του. Δεν είχε μεγάλες απαιτήσεις από τη ζωή, ούτε ιδιαίτερες φιλοδοξίες. Δεν ονειρευόταν να γίνει διάσημος.

Και σίγουρα δεν φανταζόταν ποτέ πως θα γινόταν διαβόητος.

Η κατηγορία

Ένα βράδυ του 2008 εμφανίζονται στο σπίτι του δύο αστυνομικοί, με ένα ένταλμα από την Εισαγγελία.

“Μας ενημέρωσε η Otenet πως από την IP σας, την τάδε ημερομηνία, κατέβηκε ένα αρχείο με περιεχόμενο παιδικής πορνογραφίας”.

Όπως θα αποδεικνυόταν και μερικούς μήνες αργότερα στο δικαστήριο, ο φίλος μου αυτός δεν είχε καμία σχέση με την παιδοφιλία ή οτιδήποτε σχετικό.

Δεν μπορούσε όμως να αποκλείσει το ενδεχόμενο να είχε κατεβάσει καταλάθος κάποιο τέτοιο αρχείο, και να το έσβησε όπως ήταν, εκείνη τη στιγμή. Ή ακόμη και να είχε χρησιμοποιήσει κάποιος γείτονας το WiFi του σπιτιού του για αυτό το σκοπό – δεν θα ήταν η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Εν πάση περιπτώσει, οι αστυνομικοί κατάσχουν τον υπολογιστή του για να τον ελέγξουν. Μία εβδομάδα αργότερα, ο φίλος μου πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα οικειοθελώς, για να κάνει μια επίσημη κατάθεση.

Να σημειωθεί πως σε καμία στιγμή δεν συνελήφθη, και πως επέστρεψε κανονικά στο σπίτι του μετά την κατάθεσή του.

Το λάθος

Περνάει ένα διάστημα, χωρίς κάποια επικοινωνία από την αστυνομία. Μέχρι που, μια μέρα, η “έγκριτη” “εφημερίδα” Espresso…

…βγαίνει με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα “τα ονόματα των συλληφθέντων σε κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας”.

Στο δημοσίευμα, ο φίλος μου, μαζί με άλλα 20 άτομα, αναφέρονται με πλήρες ονοματεπώνυμο, επάγγελμα, και την περιοχή που κατοικούν.

Όπως αποδείχτηκε, το λάθος έγινε από τη μεριά της Εισαγγελίας, που έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα ανθρώπων που δεν είχαν καν συλληφθεί.

Σαν αποτέλεσμα, εκτός του ότι είχε μία από τις μεγάλες εφημερίδες να τον χαρακτηρίζει συλληφθέντα παιδόφιλο, ο φίλος μου παραλίγο να απολυθεί από τη δουλειά του.

Το δικαστήριο…

Το δικαστήριο έγινε περίπου δύο χρόνια αργότερα.

Το επίσημο κατηγορητήριο ήταν πως ο φίλος μου εμπορευόταν υλικό παιδικής πορνογραφίας.

Τον δίκασαν με αυτή την κατηγορία, γιατί παρά τους ενδελεχείς ελέγχους της αστυνομίας δεν βρέθηκε το παραμικρό σχετικό αρχείο στον υπολογιστή του, ούτε ανάμεσα στα διαγραμμένα αρχεία.

Και η δικαιοσύνη δεν ήθελε να παραδεχτεί το λάθος της, έπρεπε να τον δικάσει για κάτι…

Φυσικά, με την κατηγορία να μην στέκεται πουθενά, ο φίλος μου αθωώθηκε ολοκληρωτικά.

Όμως δεν είχαν τελειώσει τα βάσανά του.

…και ο διασυρμός

Η Εισαγγελία “διόρθωσε” το λάθος, με ένα έγγραφο που καθιστά παράνομη την αναφορά του ονόματός του όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα.

Εντούτοις δεν τον αποζημίωσε με κανένα τρόπο για τα προβλήματα που του δημιούργησε στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή του.

Ο φίλος μου απευθύνθηκε στην ανεξάρτητη αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων, η οποία μετά από 3 χρόνια έβγαλε αρνητικό πόρισμα σχετικά με την αποκατάσταση του ονόματός του.

Ήταν άλλη μια απόδειξη πως δεν υπάρχει καμία δικλείδα ασφαλείας σε περίπτωση που το κράτος κάνει κάποιο λάθος εις βάρος ενός πολίτη.

Το χειρότερο όμως είναι πως, ακόμα και σήμερα, έξι χρόνια αργότερα, υπάρχουν εκατοντάδες σελίδες στο διαδίκτυο, οι περισσότερες μικρά blogs, οι οποίες έχουν δημοσιευμένη “τη λίστα με τα ονόματα των παιδόφιλων”.

Ψάχνοντας απλά το επώνυμο και το επάγγελμα του φίλου μου στο Google, βγαίνουν περισσότερα από 900 αποτελέσματα, και σε όλα είναι δημοσιευμένη η λίστα με τους 21 δήθεν παιδόφιλους.

Μαζί συμπεριλαμβάνονται πάντοτε και άλλες γραφικές λεπτομέρειες, πως δήθεν πλήρωναν 80 δολάρια για να κατεβάσουν βίντεο με κακοποίηση βρεφών, ή πως βρέθηκαν εικόνες με βρέφη να βιάζονται από σκύλους…

Και, σχεδόν καμία εξαίρεση, οι δημοσιεύσεις αυτές συνοδεύονται από αντίστοιχα σχόλια αναγνωστών.

Τα σχόλια αυτά κυμαίνονται από “φαρμακευτικό ευνουχισμό” μέχρι “κόψιμο της γλώσσας και της μύτης για να εντοπίζονται εύκολα και άδεια ξυλοδαρμού τους”, και άλλα, ακόμα πιο γραφικά.

Κι αν κάποιος σχολιαστής ανέφερε το ενδεχόμενο κάποιος από αυτούς να είναι αθώος, οι απαντήσεις που λάμβανε ήταν “μάλλον δεν έχετε παιδιά”, και “δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά”.

Χώρια που εγώ προσωπικά έχω λάβει τουλάχιστον τέσσερις φορές σε email την συγκεκριμένη λίστα – στην πιο πρόσφατη περίπτωση προ εξαμήνου περίπου – από ανθρώπους που έχουν αναλάβει ως προσωπική σταυροφορία να προστατέψουν τον κόσμο από τους παιδόφιλους, με όπλο το email, τα social media, και τη λάθος λίστα.

Ξέρετε όμως ποιο είναι το ακόμα πιο θλιβερό της όλης υπόθεσης?

O φίλος μου δεν ήταν ο μόνος αθώος που αναφέρθηκε σε αυτή τη λίστα των 21 ατόμων.

Τουλάχιστον άλλο ένα άτομο αθωώθηκε τελικά στο δικαστήριο και απαλλάχθηκε από όλες τις κατηγορίες, και παλεύει να επικοινωνήσει με κάθε σελίδα που αναγράφει το όνομά του, για να τον αφαιρέσουν.

Και δεν αποκλείεται να υπήρξαν κι άλλοι.

Οι νεότερες ιστορίες του PCsteps

Tα μέλη του newsletter του PCsteps έλαβαν την παραπάνω ιστορία στις 8 Ιουλίου 2014.

Ως προνομιούχο μέλος του PCsteps θα λαμβάνετε φρέσκιες τις νεότερες ιστορίες, καθώς επίσης και “μυστικά” tips και συμβουλές, ανακοινώσεις διαγωνισμών, ευκαιρίες στο χώρο της τεχνολογίας και άλλα πολλά!

Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να συμπληρώσετε το email σας στην παρακάτω φόρμα.

Θα τα πούμε μέσα!