Τα Μυστηριώδη “Data” – Ιστορίες Υπολογιστών

Έχουν περάσει 15 χρόνια από την πρώτη μου δουλειά σαν τεχνικός υπολογιστών. Είμαι σίγουρος, όμως, πως ακόμα κι αν πάω 110 χρονών, ορισμένους πελάτες και ορισμένα περιστατικά στο μαγαζί, δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Ένα από αυτά τα περιστατικά ήταν η υπόθεση των μυστηριωδών “Data”.

Η πρώτη επίσκεψη

Το χειμώνα του 1999, κι ενώ ήμουν στην τελευταία τάξη του Λυκείου, εργαζόμουν ως τεχνικός τις Παρασκευές το απόγευμα και τα πρωινά του Σαββάτου, σε ένα μικρό συνοικιακό μαγαζί στην Αγία Παρασκευή – ήταν στο εμπορικό κέντρο Venus, χαμηλά επί της Αγίου Ιωάννου, για όσους γνωρίζετε την περιοχή.

Μια παρασκευή βράδυ, λοιπόν, είκοσι λεπτά πριν κλείσει το μαγαζί, μπαίνει λαχανιασμένος και στα όρια του πανικού ένας παχύσαρκος άντρας που δεν είχαμε ξαναδεί.

Έχοντας γένια μιας-δυο εβδομάδων και φορώντας γυαλιά, έμοιαζε με νόθο παιδί του Σταμάτη Κραουνάκη και του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.

“Χρειάζομαι ένα Master Boot Record”, είπε, με το μέτωπό του να γυαλίζει από τον ιδρώτα, προσπαθώντας να βρει την ανάσα του. “Έχετε να μου δώσετε ένα Master Boot Record?”.

Για όσους δεν γνωρίζετε, το Master Boot Record (MBR για τους φίλους), είναι το κομμάτι δεδομένων στην αρχή του σκληρού δίσκου, όπου καταγράφονται οι πληροφορίες για τα partition. Επίσης περιέχει και τον κώδικα που ξεκινάει το λειτουργικό σύστημα.

Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, και όπως εξηγήσαμε και στον άνθρωπο, το Master Boot Record δεν είναι ένα αρχείο που απλά μπορούμε να του γράψουμε σε ένα Floppy από κάποιον άλλο υπολογιστή και να του το δώσουμε. Του προτείναμε να φέρει τον υπολογιστή του να τον κοιτάξουμε.

Εκείνος, που προφανώς κάτι είχε συμβεί με το δίσκο του και δεν είχε πλέον πρόσβαση ούτε στα Windows ούτε στα αρχεία του, επέμενε πως χρειαζόταν οπωσδήποτε ένα Master Boot Record, και συνέχιζε να μουρμουρίζει σχετικά με αυτό καθώς η πόρτα του μαγαζιού έκλεινε πίσω του.

Τα μυστηριώδη data

Το επόμενο πρωί, λίγα λεπτά πριν από τις 9, τυχαίνει να συναντηθώ στις κυλιόμενες του εμπορικού με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος.

Φτάνοντας μαζί στο κλειστό μαγαζί, προς μεγάλη μας έκπληξη, μας περίμενε ο χθεσινός άντρας, στην ίδια κατάσταση πανικού, κρατώντας το κουτί του υπολογιστή.

Δεν γνωρίζουμε πόση ώρα περίμενε να ανοίξει το μαγαζί, όμως φαινόταν πως δεν ήθελε να ακουμπήσει στο δάπεδο τον υπολογιστή του, σαν να ήταν σκύλος και φοβόταν μην του φύγει.

“Τα data μου”, ήταν το πρώτο πράγμα που είπε. “Πρέπει να σώσετε τα data μου”

Μέχρι να ανοίξουμε το μαγαζί, να βάλουμε τον υπολογιστή στον πάγκο, να τον συνδέσουμε και να δούμε τι ακριβώς συνέβαινε, ο πελάτης πρέπει να είχε πει τις λέξεις “τα data μου” ίσαμε 8 φορές.

Για να μην τον έχουμε να γυρίζει σαν δορυφόρο, και να επαναλαμβάνει για “τα data μου”, του είπαμε πως θα τον παίρναμε τηλέφωνο μόλις ο υπολογιστής του ήταν έτοιμος.

Η περιέργεια

Για καλή τύχη του πελάτη, και των data του, βεβαίως, το πρόβλημα δεν ήταν ιδιαίτερα σοβαρό.

Όπως και στην προηγούμενη ιστορία με το δίσκο του ξαδέρφου μου, ήταν εύκολο να επαναφέρουμε τα partition, με άθικτο το περιεχόμενό τους.

Τώρα, ειλικρινά δεν γνωρίζω πόσοι τεχνικοί το κάνουν αυτό, και ξέρω πως εγώ σίγουρα δεν θα το έκανα σήμερα.

Τότε, όμως, ήμουν 17 χρονών, και οι άλλοι δύο τεχνικοί στο μαγαζί δεν ήταν και πολύ μεγαλύτεροι, άντε νά ‘ταν στα 19-20 τους.

Και ο τύπος φαινόταν τόσο πανικόβλητος για “τα data του”, που η περιέργεια υπερίσχυσε της επαγγελματικής συνείδησης και της στοιχειώδους ευπρέπειας.

Η αποκάλυψη

Δεν χρειάζεται κληρονομικό χάρισμα για να μαντέψει κανείς πως τα περιβόητα data ήταν βίντεο και φωτογραφίες ερωτικού περιεχομένου.

Αυτό που ήταν πραγματικά παράδοξο, ήταν πως ο υπολογιστής περιείχε αποκλειστικά τσόντες.

Ο άνθρωπος κυριολεκτικά δεν είχε ούτε ένα αρχείο στα έγγραφα, ούτε ένα mp3 στη μουσική, και ελάχιστα εικονίδια στην επιφάνεια εργασίας. Αντίστοιχα φτωχός ήταν ο υπολογιστής όσον αφορά τα προγράμματα, καθώς δεν είχε εγκατεστημένο Office, ούτε πχ κάποιο παιχνίδι.

Όσον αφορά τις τσόντες, όμως, οι φάκελοι, οι υποφάκελοι και οι κατηγορίες είχαν οργάνωση που θα ζήλευε και η βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.

Υπήρχε ένας φάκελος αποκλειστικά για ερωτικά comics, χωρισμένα ανά καλλιτέχνη.

Υπήρχε ξεχωριστός φάκελος για τα comics που ήταν αμιγώς ερωτικά, πχ του Milo Manara, και για τα comics στα οποία πρωταγωνιστούσαν γνωστοί χαρακτήρες, από το Μίκυ, τον Ντόναλντ, και το Bugs Bunny μέχρι τους Flindstones και την παρέα του Scooby Doo.

(τρέμω στη σκέψη πως κάποιο από τα αρχεία μπορεί να περιλάμβανε και τον ίδιο το Scooby Doo…)

Στις live φωτογραφίες και τα βίντεο, ένας φάκελος περιείχε αποκλειστικά γυναίκες που κάπνιζαν.

Ένας άλλος είχε ζευγάρια να χρησιμοποιούν εξαρτήματα που αν δεν τα έβλεπα στην πράξη, δεν θα μπορούσα ποτέ να μαντέψω τη χρήση τους.

Συνολικά, στο σκληρό δίσκο των 4ων Gigabyte, περίπου τα δυόμισι Gigabyte ήταν αφιερωμένα στην αναλυτική αυτή συλλογή.

Αν αναλογιστούμε πως η ταχύτερη ταχύτητα τότε ήταν τα 64Kbps του ISDN (ή τα 128Kbps, για όποιον ήθελε να πληρώνει διπλή χρονοχρέωση), για να συγκεντρωθεί όλος εκείνος ο όγκος της πορνογραφίας θα χρειαζόταν τουλάχιστον ενάμισι-δύο χρόνια.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Εν κατακλείδι, παρ' όλες τις ιδιαιτερότητες του περιεχομένου, ο άνθρωπος αυτός ήταν ένας αυθεντικός χομπίστας.

Τον ενδιέφερε μια πολύ συγκεκριμένη ενασχόληση, που ήταν εμφανώς ο μόνος λόγος για τον οποίο χρησιμοποιούσε υπολογιστή, και είχε αφιερώσει σημαντικό μέρος από το χρόνο του για αυτή.

Το μόνο που διαφοροποιεί τη δική του συλλογή από ενός ανθρώπου που συλλέγει λογοτεχνικά βιβλία, δίσκους βινυλίου, ή ακόμη και συμβατικά comics, είναι το κοινωνικό στίγμα που φέρει μια συλλογή πορνογραφίας.

Πάντως, ένα είναι το βέβαιο.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, επισκεύασα πολλούς υπολογιστές, περισσότερους απ' όσους θα με ενδιέφερε να μετρήσω.

Και, μέχρι σήμερα, δεν θυμάμαι ούτε ένα πελάτη που να είχε το ίδιο χαρούμενη έκφραση από τον συγκεκριμένο, όταν ήρθε για να παραλάβει τον υπολογιστή με όλα “τα data” του.

Ασχέτως αν, αφότου έφυγε, νιώσαμε και οι τρεις τεχνικοί την ανάγκη να πλύνουμε τα χέρια μας με όσο ζεστό νερό αντέχαμε, για πολλή, πολλή ώρα…

Οι νεότερες ιστορίες του PCsteps

Tα μέλη του newsletter του PCsteps έλαβαν την παραπάνω ιστορία στις 20 Ιουνίου 2014.

Ως προνομιούχο μέλος του PCsteps θα λαμβάνετε φρέσκιες τις νεότερες ιστορίες, καθώς επίσης και “μυστικά” tips και συμβουλές, ανακοινώσεις διαγωνισμών, ευκαιρίες στο χώρο της τεχνολογίας και άλλα πολλά!

Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να συμπληρώσετε το email σας στην παρακάτω φόρμα.

Θα τα πούμε μέσα!