Κάποτε, το Steam απαιτούσε από τα παιχνίδια να τηρούν κάποιες σχετικά υψηλές προδιαγραφές, και οι developers ήταν αναγκασμένοι να διαθέτουν ένα αξιόλογο προϊόν. Από το 2012 και μετά όμως, η Valve έγινε πιο ελαστική. Το αποτέλεσμα; Αναρίθμητα παιχνίδια που προκαλούν απογοήτευση και εκνευρισμό σε όσους άτυχους επιλέξουν να τα αγοράσουν. Παρακάτω θα δούμε μερικά από τα χειρότερα παιχνίδια στο Steam.
Προτάσεις συνεργασίας
Τα νέα άρθρα του PCsteps
Γίνε VIP μέλος στο PCSteps
Η δημοφιλής πλατφόρμα της Valve διαθέτει πλέον πάνω από 16.000 τίτλους παιχνιδιών. Έτσι, είναι λογικό πως, εκτός από πολύ αξιόλογα παιχνίδια, θα υπάρχουν και κάποια που απλά… δεν παίζονται. Με την κακή έννοια πάντα.
GASP
Εκτός από ένα από τα χειρότερα παιχνίδια στο Steam, μπορεί να χαρακτηριστεί και ένα από τα πιο βαρετά παιχνίδια όλων των εποχών.
Στο GASP έχουμε τον ρόλο ενός αστροναύτη που βρέθηκε στο φεγγάρι, και πρέπει να βρει το υπόλοιπο πλήρωμα. Και κάπου εκεί, τελειώνει το παιχνίδι.
Το gameplay του παιχνιδιού περιλαμβάνει περπάτημα. Πολύ, μα πάρα πολύ περπάτημα στο φεγγάρι, αποφεύγοντας ταυτόχρονα αστεροειδείς. Είναι κυριολεκτικά ένα “walking simulator” χωρίς κάποιο άλλο στοιχείο.
Κατά τη διάρκεια της περιήγησής μας στο φεγγάρι, η στολή μας χάνει συνεχώς οξυγόνο. Όταν το οξυγόνο μας τελειώσει, υποτίθεται πως ο χαρακτήρας μας πεθαίνει. Μόνο που, λόγω κάποιου bug, συνεχίζουμε να περπατάμε ακόμα και χωρίς οξυγόνο.
Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω προβλήματα, τα γραφικά του παιχνιδιού θυμίζουν κάποιο χαμηλού κόστους παιχνίδι για το Playstation 2. Επιπλέον, η παντελής έλλειψη μουσικής κάνει τον συνεχή ήχο της αναπνοής του αστροναύτη ιδιαίτερα ενοχλητικό.
Υπερβολικά βαρετό και κακοσχεδιασμένο, το GASP δεν έχει τίποτα το αξιόλογο να προσφέρει. Τουλάχιστον είναι δωρεάν.
Dinner Date
Ποιος δεν θα ήθελε να παίξει ένα παιχνίδι όπου οι αποφάσεις του δεν επηρεάζουν τη ροή της ιστορίας, ακούγοντας επί 25 λεπτά τον μονόλογο ενός καταθλιπτικού άντρα; Αυτό φαίνεται να σκέφτηκαν οι developers στο Stout Games και έφτιαξαν το Dinner Date.
Το Dinner Date είναι ένα indie “παιχνίδι”, στο οποίο έχουμε τον ρόλο του υποσυνείδητου του κύριου Julian Luxemburg. Ο Julian έχει προσκαλέσει μία κυρία για δείπνο στο σπίτι του, και την περιμένει με ανυπομονησία καθισμένος στο τραπέζι.
Η ώρα περνάει, κοιτάμε ανυπόμονα το ρολόι, περνάνε από το μυαλό του Julian διάφορες σκέψεις, και αναρωτιέται τι κάνει στη ζωή του. Το ίδιο αναρωτιόμαστε κι εμείς. Τι πήγε λάθος και καταλήξαμε να παίζουμε το Dinner Date;
Τελικά, το ραντεβού μας δεν έρχεται ποτέ. Καπνίζουμε ένα τσιγάρο στο παράθυρο, πίνουμε όλο το κρασί μόνοι μας, και βγαίνουμε έξω να βρούμε τους φίλους μας. Και κάπου εκεί τελειώνει το παιχνίδι.
Το gameplay κυριολεκτικά δεν υπάρχει. Το μόνο που κάνουμε είναι να επιλέγουμε κάποιες κινήσεις που ο Julian κάνει με τα χέρια του. Και όπως είπαμε, τίποτα απ' ό,τι κάνουμε δεν επηρεάζει την ιστορία και την εξέλιξη του παιχνιδιού.
Το χειρότερο όλων; Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν υποψήφιο για βραβείο (!) λόγω του καινοτόμου concept του. Τουλάχιστον δεν το κέρδισε.
Garry’s Incident
To Garry’s Incident μας παρουσιάζεται σαν ένα survival FPS παιχνίδι, με crafting και παζλ στοιχεία. Οι εικόνες του παιχνιδιού φαίνονται αρκετά ικανοποιητικές, λαμβάνοντας υπόψιν ότι το παιχνίδι κυκλοφόρησε το 2013 από ένα indie στούντιο.
Από την περιγραφή στο Steam, δημιουργείται η εντύπωση ότι πρόκειται για ένα open-world παιχνίδι που βγάζει μία Indiana Jones αύρα.
Aφού πρόκειται για survival παιχνίδι, θα χρειαστεί να βρούμε την τροφή μας κυνηγώντας άγρια ζώα. Ίσως να χτίσουμε και ένα μικρό καταφύγιο για να προστατευτούμε.
Πραγματικά, ακούγεται σαν μια καλή ιδέα, και κοστίζει μόλις 3€. Πόσο κακό μπορεί να είναι; Πάρα, μα πάρα πολύ κακό.
Gameplay
Tο crafting, για κάποιο λόγο, καταφέρνει να γίνεται πιο εκνευριστικό από οποιοδήποτε crafting σύστημα που έχουμε συναντήσει. Για να φτιάξουμε και να χρησιμοποιήσουμε απλά έναν επίδεσμο, πρέπει να πατήσουμε τέσσερα με πέντε διαφορετικά κουμπιά, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο.
Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις, το crafting είναι εντελώς περιττό. Για παράδειγμα, το παιχνίδι μας δίνει τη δυνατότητα να κυνηγήσουμε διάφορα ζώα, και στη συνέχεια να μαγειρέψουμε το κρέας τους.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι μπορούμε πολύ πιο εύκολα να βρούμε φρούτα για να “σβήσουμε” την πείνα μας, χωρίς να χρειαστεί να κινδυνέψουμε.
Τα παζλ είναι κι αυτά εκνευριστικά, χωρίς να μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν καν λόγο ύπαρξης στο παιχνίδι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να περιπλανηθούμε σε όλη τη ζούγκλα, απλά και μόνο για να βρούμε κάποιον μοχλό.
Όσο για το σύστημα μάχης, δύσκολα θα μπορούσε να γίνει χειρότερο. Ξεκινάμε με μόνο ένα μαχαίρι, και μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά θα βρούμε δύο-τρία περίστροφα και ένα sci-fi γάντι που “πετάει” κάποια ενεργειακά κύματα.
Ο χειρισμός του μαχαιριού θυμίζει κάποιο κακό mobile game, στο οποίο πατάμε γρήγορα το κουμπί της επίθεσης.
Φυσικά, δεν κάνουμε καν λόγο για μηχανισμούς όπως το recoil ή το bullet drop. Τα shooting παιχνίδια της δεκαετίας του '90 είχαν πιο ρεαλιστικό σύστημα μάχης.
Μέσα σε όλα αυτά, το παιχνίδι είχε μια πληθώρα από bugs και glitches κατά την κυκλοφορία του. NPCs που “τηλεμεταφέρονται”, άλλοι που δεν ανταποκρίνονται καν όταν τους επιτίθεσαι, και πολλά άλλα.
Με τον καιρό, τα bugs διορθώθηκαν, όμως το Garry’s Incident παραμένει ένα από τα χειρότερα παιχνίδια στο Steam.
The Graveyard
Καλά τα indie παιχνίδια και οι μεταμοντέρνες abstract ιδέες. Όμως, παιχνίδια σαν το Graveyard μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η ταμπέλα του “εναλλακτικού” είναι απλά μια απάτη για να βγάλουν εύκολα λεφτά κάποιες εταιρίες.
Το “The Graveyard”, λοιπόν, είναι ένα παιχνίδι στο οποίο έχουμε τον ρόλο μιας ηλικιωμένης κυρίας. Βρισκόμαστε σε ένα νεκροταφείο και περπατάμε με δυσκολία μέχρι να φτάσουμε σε ένα παγκάκι.
Στη συνέχεια, καθόμαστε στο παγκάκι, ακούμε κάποιο γερμανικό τραγούδι που μιλάει για τον θάνατο, και… απλά πεθαίνουμε. Ναι, αυτό ήταν ολόκληρο το παιχνίδι για το οποίο πληρώσαμε 5€.
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι πως το παιχνίδι κατάφερε να έχει 53% θετικές κριτικές στο Steam. Κατά τ' άλλα, 5€ για ένα βίντεο που κρατάει περίπου 7 λεπτά, το λες και ξεκάθαρη κλοπή.
Uriel’s Chasm
Τι παίρνουμε αν συνδυάσουμε στοιχεία από το κλασικό παιχνίδι “Asteroids” με δοκίμια της βίβλου; Μα φυσικά το Uriel’s Chasm.
Όχι, δεν κάνουμε πλάκα. Το Uriel’s Chasm είναι μια πολύ κακή εκδοχή ενός side scroller παιχνιδιού, που για κάποιο λόγο περιλαμβάνει κάποια κυρία να διαβάζει κείμενα από τη βίβλο. Ταυτόχρονα.
Αν η παραπάνω τραγελαφική ιδέα δεν σας έπεισε για το πόσο κακό είναι το συγκεκριμένο παιχνίδι, μπορούμε να συνεχίσουμε.
Απαράδεκτα γραφικά και χρώματα, λάμψεις που μπορούν να προκαλέσουν επιληψία, και cut scenes με δύο κοπέλες να μιλάνε σε κάποια webcam.
Δεν ξέρουμε τι προσπαθούσαν να πετύχουν οι σχεδιαστές του παιχνιδιού φτιάχνοντας το Uriel’s Chasm. Αν πάντως προσπαθούσαν να σχεδιάσουν ένα από τα χειρότερα παιχνίδια στο Steam, το πέτυχαν και με το παραπάνω.
The Rebel
Σύμφωνα με τον δημιουργό του, το The Rebel είναι ένα παιχνίδι όπου “διασκεδάζουμε και απολαμβάνουμε όμορφα γραφικά”. Δυστυχώς, η παραπάνω πρόταση δεν έχει ούτε ελάχιστη δόση αλήθειας.
Ξεκινώντας το παιχνίδι, βρισκόμαστε σε ένα δάσος, και μας κυνηγάει για κάποιον λόγο ένας δεινόσαυρος.
Μπορούμε να τον πυροβολήσουμε, όμως αυτό δεν θα έχει κάποιο αποτέλεσμα, καθώς ο δεινόσαυρος είναι αθάνατος. Επιπλέον, δεν μπορούμε να πεθάνουμε, όσες φορές και να μας χτυπήσει.
Στο επόμενο επίπεδο, βρισκόμαστε σε ένα κτίριο, και έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάποιους αόρατους ανθρώπους. Μόνο που το παιχνίδι κολλάει τόσο πολύ, που είναι σχεδόν αδύνατο να στοχεύσουμε.
Όσο και να ψάξουμε, δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο του παιχνιδιού που να αφήνει θετικό πρόσημο. Χείριστος σχεδιασμός σε όλα τα επίπεδα, σε συνδυασμό με περίεργες λάμψεις που οφείλονται λογικά στο κακό rendering.
Και μέσα σε όλα αυτά, ο σχεδιαστής του παιχνιδιού μας λέει ότι “ακόμα και το παιχνίδι να είναι αποτυχία, ελπίζω να βγάλω κάποια λεφτά για να αγοράσω μπύρα”. Σίγουρα μπαίνει δίκαια στη λίστα με τα χειρότερα παιχνίδια στο Steam.
Εσείς ποια θεωρείτε τα χειρότερα παιχνίδια στο Steam?
Συμφωνείτε με τη λίστα μας; Γράψτε μας στα σχόλια αν έχετε παίξει κάποιο από τα παραπάνω παιχνίδια, και αν έχετε κάποιο άλλο να προσθέσετε.
