Το Case Modding είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες DIY κατασκευές που μπορεί να κάνει κανείς, όσον αφορά τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Σε παλαιότερο άρθρο παρουσιάσαμε το project Cracked Turbine, ένα εκπληκτικό case mod του Σωτήρη Λαγοπάτη, που κέρδισε τις εντυπώσεις. Ο Σωτήρης δεν έμεινε εκεί όμως, προχώρησε στο επόμενό του project που είναι βασισμένο στο Half Life 2.
Προτάσεις συνεργασίας
Τα νέα άρθρα του PCsteps
Γίνε VIP μέλος στο PCSteps
HL2 Gordon Freeman Edition
Όπως είχαμε δει και στην προηγούμενη παρουσίαση, ο Σωτήρης Λαγοπάτης ασχολείται με το Case Modding εδώ και χρόνια.
Εκτός από τα mods όμως, είναι και μεγάλος φαν του Half Life 2, ενός από τα πιο γνωστά FPS παιχνίδια όλων των εποχών, που κυκλοφόρησε το 2004.
Πρωταγωνιστής του παιχνιδιού είναι ο Gordon Freeman, ο οποίος προσπαθεί να ελευθερώσει την ανθρωπότητα από μια εξωγήινη απειλή.
Σε αυτό το case mod, λοιπόν, ο Σωτήρης αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τεχνικές κρακελέ, σκουριάς, και διάφορες άλλες τεχνοτροπίες, έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα κουτί βασισμένο στο Half Life 2.
Αρχικό κουτί και hardware
Το κουτί που χρησιμοποίησε είναι ένα CoolerMaster Cavalier, το οποίο επρόκειτο να μεταμορφωθεί πλήρως.
Όπως βλέπουμε, το κουτί διαθέτει πορτάκι στο μπροστινό μέρος, το οποίο στη συνέχεια θα κοπεί και θα τροποποιηθεί.
Το hardware του κουτιού δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, καθότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει. Ωστόσο, θα αναφέρουμε συνοπτικά ότι χρησιμοποιήθηκε ένας AMD Phenom 2 1100t, μαζί με τη μητρική Asus Crosshair IV Formula (AM3).
Το σύστημα τροφοδοτείται από ένα CoolerMaster των 750W, ενώ οι RAM είναι οι GSkill Ares χρώματος πορτοκαλί. Ο δίσκος είναι SSD, και πιο συγκεκριμένα ένας Corsair Force LS 120GB. Προσωρινά μπήκε και μία Nvidia XFX 8800gt.
Πάμε να ακολουθήσουμε τον Σωτήρη αναλυτικά σε όλα τα βήματα που ακολούθησε για να δημιουργήσει το HL2 Gordon Freeman Edition.
Λογότυπα
Το αρχικό πλάνο του Σωτήρη ήταν να φτιάξει ένα λογότυπο για την κορυφή του κουτιού, που θα μοιάζει σαν να βγαίνει από καμμένη γη, και θα είναι κάπως έτσι.
Ανέθεσε τη δημιουργία του λογότυπου σε έναν φίλο του, ο οποίος το τύπωσε με 3D εκτύπωση και του το έστειλε.
Μαζί με το λογότυπο της κορυφής, του παρήγγειλε και γρίλιες για τους ανεμιστήρες με το ίδιο σχέδιο.
Ξεκινώντας με το βασικό πάνελ
Στην αρχή, λοιπόν, ο Σωτήρης έβγαλε το αριστερό πλαϊνό πάνελ για να σχεδιάσει το σύμβολο του Half Life 2.
Για να το σχεδιάσει, τύπωσε το logo σε χαρτόνι…
…και έπειτα έκοψε το περίγραμμά του με κοπίδι.
Αφού αποφάσισε πού θέλει να το τοποθετήσει στο περίπου, χρησιμοποίησε το περίγραμμα από το τυπωμένο logo για να σχεδιάσει πάνω στο πάνελ.
Στη συνέχεια, με τη βοήθεια ενός dremel, έκοψε το πάνελ του κουτιού.
Φυσικά, το αποτέλεσμα δεν ήταν τέλειο.
Χρειάστηκε να το λειάνει για να πάρει το σωστό σχήμα.
Επιπλέον, χρησιμοποίησε γυαλόχαρτο σε όλη την επιφάνεια του πάνελ, έτσι ώστε να μπορεί να την προετοιμάσει για τις μπογιές και τις τεχνοτροπίες που επρόκειτο να εφαρμόσει στη συνέχεια.
Και το δεξί πάνελ;
Σαφώς, δεν θα άφηνε το δεξί πάνελ παραπονεμένο. Σε αυτό αποφάσισε να εφαρμόσει το ίδιο εφέ, και θέλησε το logo να είναι αντικατοπτρισμός του αριστερού πάνελ, με τη διαφορά ότι δεν το έκοψε, αλλά το χρωμάτισε.
Έτσι, μέτρησε το πού θα πρέπει να μπει το σχήμα…
…και στη συνέχεια το έβαψε.
Αφού στέγνωσε, και αφού το έτριψε και αυτό για να ετοιμάσει την επιφάνειά του, το αποτέλεσμα ήταν το εξής.
Καμμένη γη
Στο περίγραμμα του logo θέλησε να δημιουργήσει την εντύπωση καμμένης γης. Για να το πετύχει, χρησιμοποίησε ένα μείγμα υαλοβάμβακα και σκληρυντικού, το οποίο άλειψε στο εξωτερικό του logo με το δάχτυλο, για να είναι όσο πιο ανόμοιο γίνεται.
Αφού τελείωσε και μ’ αυτό…
…πέρασε ένα πρώτο χέρι ασταριού, για να δει πώς θα είναι το τελικό αποτέλεσμα.
Με ένα πινέλο έβαψε την “καμμένη γη” σε μια βυσσινί απόχρωση, προσθέτοντας στη συνέχεια ματ μαύρο χρώμα.
Η δουλειά συνεχίστηκε με περισσότερο μείγμα υαλοβάμβακα. Μην σας μπερδεύει που μοιάζει με πουτίγκα, fiberglass είναι.
Το πρώτο χέρι όμως δεν ήταν αρκετό, χρειάστηκε και δεύτερο.
Έπειτα, ακολούθησε το αστάρι…
…και τέλος το πορτοκαλί χρώμα.
Με ένα στρώμα μαύρου σε τυχαία σημεία, θα δημιουργηθεί στην πορεία η αίσθηση των ρωγμών.
Με λίγη υπομονή, σιγά-σιγά πετυχαίνει το κρακελέ στυλ.
Στο βίντεο βλέπουμε πόσο όμορφο φαίνεται το εφέ.
Το ίδιο κόλπο εφάρμοσε και στο λογότυπο για τις γρίλιες του μπροστά ανεμιστήρα.
Αργότερα όμως, πρόσθεσε και εφέ σκουριάς με ειδικές μπογιές που χρησιμοποιούνται γι’ αυτόν τον σκοπό.
Κάθε μπογιά δίνει και διαφορετικό τόνο σκουριάς, οπότε μοιάζει αρκετά αληθοφανές το όλο εφέ.
Φτάνοντας στην κορυφή
Αφού έτριψε το λογότυπο της κορυψής για να εξομαλύνει τις επιφάνειές του, αποφάσισε να το χρωματίσει με κρακελέ τεχνοτροπία.
Ωστόσο, μετά από δύο ή και τρία στρώματα βαφής, δεν πήρε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Έτσι, λοιπόν, άλλαξε το χρώμα από βυσσινί σε κόκκινο, σε συνδυασμό με μαύρο. Με υπομονή και αρκετά βαψίματα, πήρε επιτέλους αυτό που ήθελε.
Το πάνω μέρος του κουτιού έπρεπε να προετοιμαστεί για να τοποθετηθεί το λογότυπο, με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται σαν λιωμένο. Πρώτη δουλειά; Μα φυσικά το τρίψιμο με γυαλόχαρτο.
Το βαμμένο λογότυπο και η κορυφή είναι πλέον έτοιμα για να κολληθούν.
Ήρθε η ώρα για να μπει ο στόκος.
Το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό, δεδομένου ότι πρόκειται για το πρώτο πέρασμα. Παρακάτω μπορούμε να δούμε και ένα βίντεο με το κολλημένο λογότυπο.
Σ’ αυτό το σημείο αποφάσισε να αναμείξει υαλοβάμβακα με στόκο, σύμφωνα με τις οδηγίες ενός φίλου του. Έτσι, το εφέ της καμμένης γης πήρε λίγο παραπάνω ύψος.
Μετά από καιρό όμως, θέλησε να επεκτείνει ακόμα περισσότερο το εφέ.
Ήρθε η στιγμή για το πρώτο χέρι με αστάρι.
Ακολουθεί φυσικά ο κρακελέ χρωματισμός.
Ανατροπή στις γρίλιες του δεύτερου ανεμιστήρα
Το καπάκι με το δεύτερο λογότυπο λειάνθηκε επίσης με γυαλόχαρτο.
Έπειτα του πέρασε το αστάρι…
…και προσπάθησε να δημιουργήσει το εφέ των σχισμών για άλλη μια φορά.
Μετά από αρκετές δοκιμές και ταμποναριστά βαψίματα με μπλε μπογιά και γυαλιστικό, κατάφερε επιτέλους να δημιουργήσει αυτό που έψαχνε.
Μπορούμε να πούμε ότι έφτυσε αίμα για να πετύχει το splatter εφέ στο λογότυπο.
Λίγο καιρό μετά όμως, αποφάσισε ότι δεν του κάνει. Μετά από πειραματισμούς σε άλλες επιφάνειες, κατέληξε σε ένα πουά εφέ με πορτοκαλί και μαύρο.
Η “καμμένη γη” συνεχίζεται στο δεξί πάνελ
Το δεξί πάνελ με τη σειρά του ετοιμάστηκε για να μοιάζει με καμμένη γη. Παρακάτω βλέπουμε το πρώτο πέρασμα.
Μας άνοιξε η όρεξη όταν είδαμε το δεύτερο πέρασμα με την πάστα…
…μέχρι που αντιληφθήκαμε ότι πρόκειται για πάστα υαλομβάμβακα. Όπως και να ‘χει, το αποτέλεσμα συνεχώς βελτιώνεται.
Στη συνέχεια περνάει ένα χέρι ασταριού…
…και έπειτα το πρώτο βάψιμο.
Παρότι ο σκοπός του ήταν να δημιουργήσει κρακελέ επιφάνεια με πορτοκαλί βαφή, το χρωματοπωλείο του τα χάλασε, καθώς είχε τελειώσει το πορτοκαλί χρώμα.
Έτσι άλλαξε σχέδιο, δοκιμάζοντας καφέ χρώμα και εφέ σκουριασμένης επιφάνειας. Φυσικά, δεν θα μπορούσε κι εδώ να λείπει το splatter.
Η δουλειά συνεχίστηκε με περισσότερο μείγμα επάνω στο ήδη υπάρχον σχέδιο, για να επεκταθεί το εφέ.
Μετά απ’ αυτό, το βάψιμο με αστάρι είναι απαραίτητο πριν μπει η τελική βαφή.
Το κρακελέ εφαρμόστηκε για άλλη μια φορά, με τα ανάλογα αποτελέσματα.
Το βίντεο ομολογουμένως βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα τη διαδικασία.
Δουλεύοντας με τον σκελετό του κουτιού
Η μπροστινή όψη στο εσωτερικό της ήταν γεμάτη πριτσίνια, τα οποία έπρεπε να αφαιρεθούν.
Στην πορεία βγήκε και το ανεμιστηράκι, το οποίο ήταν μες στη σκόνη.
Αφού βγήκαν τα πριτσίνια με τρυπάνι, έμεινε ο σκελετός του κουτιού.
Από εκεί, κόπηκαν οι υπάρχουσες γρίλιες στο πίσω μέρος με dremel.
Όπως θα δούμε, ταιριάζει γάντι το πρώτο μικρό λογότυπο.
Πριν την τοποθέτηση όμως, θα πρέπει να βαφτεί ο σκελετός.
Επιπλέον, αφαιρέθηκαν και τα πλαστικά ποδαράκια της κάτω πλευράς.
Η τελική πινελιά είναι το εφέ σκουριάς, που είδαμε και παραπάνω.
Με μια πιο κοντινή ματιά μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά.
Στο μπροστινό κομμάτι του σκελετού χωράει ένας ανεμιστήρας 80mm.
Χρειάστηκε να κοπεί περαιτέρω το πάνελ με dremel και να γίνει λείανση, έτσι ώστε να χωράει ανεμιστήρας των 120mm.
Η μπροστινή πόρτα
Από το πορτάκι έφυγε για αρχή το λογότυπο της Coolermaster. Δεν θα μπορούσε να ταιριάζει άλλωστε με το mod.
Έπειτα, έπρεπε να κοπεί στο σχήμα του ανεμιστήρα τομ αντίστοιχο τετράγωνο κομμάτι.
Με τα κατάλληλα εργαλεία…
…η δουλειά έγινε πανεύκολα.
Όπως φαίνεται, τα κοψίματα ταίριαξαν απόλυτα.
Στη δοκιμή με το λογότυπο, όλα φαίνεται να πατάνε εκεί που πρέπει.
Το μπροστινό πλαστικό του κουτιού χρειάστηκε να αφαιρεθεί.
Έπειτα, προστέθηκε υαλομβάμβακας στο εσωτερικό της τρύπας, για να ενωθεί το μπροστινό με το πίσω μέρος του πάνελ.
Εδώ βλέπουμε την κόλληση του πρώτου στρώματος…
…και την τελική επικάλυψη με πάστα υαλοβάμβακα.
Μετά από τρίψιμο και αρκετή δουλειά, παίρνει επιτέλους σχήμα.
Λείπει όμως το εφέ. Είναι δυνατόν να μείνει το μπροστινό μέρος χωρίς εφέ καμμένης γης;
Ακολουθεί η συνηθισμένη πλέον διαδικασία. Βάψιμο με αστάρι…
Και έλεγχος πριν το τελικό βάψιμο.
Παρότι δεν το είχε σχεδιάσει εξαρχής, ο Σωτήρης δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο να προσθέσει την όψη τουρμπίνας, όπως στο προηγούμενό του project.
Διόλου άσχημο θα λέγαμε.
Ένα τελικό πέρασμα με πάστα…
…και η συναρμολόγηση μέχρι στιγμής μας δίνει μια εικόνα για το τελικό προϊόν.
Ο Gordon Freeman παρακολουθεί με προσοχή
Το project ονομάζεται HL2 Gordon Freeman Edition. Θεωρείτε ότι δεν θα υπήρχε φιγούρα του Freeman;
Μαζί με τη φιγούρα, έχουμε και μια μικρή έκπληξη που ετοίμαζε ο Σωτήρης, που θα μπει στην πόρτα του μπροστινού πάνελ.
Από το λογότυπο που είδαμε στην αρχή, τώρα χρειάστηκαν το “λ” και το “2”.
Πάνω σε πλάκες plexiglass, τοποθετήθηκε το λογότυπο…
…και κόπηκαν δύο αντίγραφα από το κάθε σχήμα.
Έπειτα, ο Σωτήρης τα κόλλησε μεταξύ τους και τα έτριψε για να γίνουν λεία στην εξωτερική πλευρά.
Μετά επανέλαβε τη διαδικασία για να δημιουργήσει ένα δεύτερο ζεύγος από το κάθε σχήμα, που θα μπει στο άλλο πλαϊνό πάνελ.
Τέλος, στο κάθισμα του Freeman τοποθέτησε fiberglass για να καλυφθεί όλη η επιφάνεια.
Εξωτερική οθόνη και μπροστινό κάλυμμα
Ώρα να μετρήσει τα σημεία που θα κοπούν από την εξωτερική όψη, έτσι ώστε να χωρέσει η οθόνη.
Και ιδού.
Ο Gordon επιβλέπει με απειλητικές διαθέσεις από τη θέση του.
Το πάνελ στο οποίο κουμπώνουν οι σκληροί δίσκοι είναι σχετικά άχρηστο – πέρα από άσχημο.
Γι’ αυτό κόπηκε και αφαιρέθηκαν τα πλαστικά.
Προστέθηκε επίσης και ένα κομμάτι plexi, για να καλύψει το κενό.
Οι τροποποιήσεις συνεχίστηκαν με αστάρι στο μπροστινό πάνελ.
Και φυσικά ακολούθησε η μπογιά.
Εδώ ο Σωτήρης χρησιμοποίησε την τεχνική της πλαστικής σακούλας – όπως την ονομάζει. Με λίγα λόγια, έβαλε στρώματα από το κάθε χρώμα, και όσο είναι ακόμα υγρά, τοποθέτησε επάνω μια πλαστική σακούλα.
Αφού την αφαίρεσε, δημιουργήθηκαν διάφοροι τυχαίοι σχεδιασμοί επάνω στην επιφάνεια.
Το κλασικό πλέον εφέ της καμμένης γης θα εφαρμοστεί στη συνέχεια στο πορτάκι της οθόνης.
Το στραβοπάτημα
Επειδή ο υαλοβάμβακας δεν κολλάει καλά σε μεταλλικές επιφάνειες, άρχισε να δημιουργεί προβλήματα στο μπροστινό καπάκι, στο οποίο ξεκόλλησε το εφέ.
Για να το ενισχύσει, ο modder έκανε μία πατέντα με νήματα υαλοβάμβακα, τα οποία τοποθέτησε σε όλη την επιφάνεια.
Το fiberglass έκανε τελικά τη δουλειά του, και όπως βλέπουμε δεν κινδυνεύει πλέον η πόρτα από μελλοντικές σχισμές.
Με υπομονή, τρίψιμο, και αστάρι, έγινε σαν καινούργιο το καπάκι.
Η δουλειά προχώρησε με πορτοκαλί βαφή…
…και ματ μαύρο χρώμα, μαζί με το εφέ της πλαστικής σακούλας ξανά.
Η τελική συναρμολόγηση του μπροστινού πάνελ κερδίζει τις εντυπώσεις.
Τα στραβοπατήματα όμως δεν τελείωσαν εδώ. Μια άλλη σχισμή έκανε την εμφάνισή της στο εξωτερικό του πλαϊνού πάνελ.
Ευτυχώς και αυτό το πρόβλημα ξεπεράστηκε γρήγορα, με ένα μείγμα υγρού υαλοβάμβακα, κόλλας, και σιλικόνης.
Τρίτη αλλά όχι φαρμακερή, η τελευταία σχισμή καλύφθηκε με τον ίδιο τρόπο.
Τελικές λεπτομέρειες
Πλέον λίγα πράγματα έμειναν για να φτάσει το project στο τέλος του. Ένα από αυτά είναι και το πάνελ της μητρικής, το οποίο πρέπει να βαφτεί.
Θα σας αφήναμε να μαντέψετε τι χρώμα το έβαψε ο Σωτήρης, αλλά νομίζουμε είναι πλέον προφανές.
Από πάνω πέρασε την κλασική στρώση μαύρου…
…και έκανε το ίδιο και από την άλλη πλευρά, αλλά και με το πίσω μέρος του εσωτερικού του κουτιού.
Άλλη μια λεπτομέρεια που θα κάνει τη διαφορά, είναι τα ροδάκια στο κάτω μέρος.
Στη συνέχεια, τα logo με plexiglass που έκοψε πιο πάνω, τα τοποθέτησε στο δεξιό πάνελ.
Αφού τα έβαψε, τα κόλλησε επάνω στο πάνελ.
Φτάσαμε στο τελικό βάψιμο, που δεν είναι άλλο από τον εσωτερικό σκελετό.
Πορτοκαλί, μαύρο, πλαστική σακούλα, και το αποτέλεσμα γνωστό.
Μην ξεχάσουμε όμως και τη θέση του Gordon, αλίμονό μας.
Βάφτηκε κι αυτή με τον ίδιο τρόπο, για να ολοκληρωθεί το κομψοτέχνημα.
Επίσης, είχαμε δει το πίσω μέρος να βάφεται με την τεχνοτροπία της σκουριάς. Δεν είδαμε όμως τι απέγινε η εσωτερική του πλευρά.
Ο Σωτήρης δεν την ξέχασε, την έβαψε και αυτήν.
Φωτογραφικό υλικό και τελική συναρμολόγηση
Αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στο αποτέλεσμα μέχρι στιγμής πριν την τελική συναρμολόγηση. Παρακάτω παραθέτουμε τις φωτογραφίες που ανέβασε ο δημιουργός.
Για να δούμε και τη συναρμολόγηση, με όλα τα κομμάτια στη θέση τους.
Πώς σας φάνηκε το project;
Κακά τα ψέματα, το Case Modding είναι δύσκολο, χρονοβόρο, και ακριβό χόμπυ. Ωστόσο, για όσους έχουν το μεράκι και πιάνουν τα χέρια τους, μπορεί να γίνει μια συναρπαστική ενασχόληση.
Εσάς σας άρεσε η δημιουργία του Σωτήρη;
Αν έχετε απορίες σχετικά με το mod, μπορείτε να γράψετε στα σχόλια της δημοσίευσης ή να επικοινωνήσετε απευθείας με τον Σωτήρη στο προφίλ του στο Facebook.
